Lezersrecensie
Ongrijpbare novelle maakt een kracht van buiten de norm vallen
In De randen van Angelo Tijssens groeit de verteller op in een dorp aan de kust. ‘Hier, aan de rand van het land’, vindt hij rust bij de zee. Het liefst laat hij zijn gewelddadige jeugd, het geworstel met zijn seksuele geaardheid en de pesterijen in de klas ter plekke meevoeren op de golven. In plaats daarvan verlaat hij het kustdorp zodra hij volwassen is. Zijn nieuwe leven behangt hij zodanig dat er geen spoor van zijn nare herinneringen meer te zien is. Toch beginnen de randen van het behangpapier onvermijdelijk te rafelen. Een angstig gevoel sluimert steevast onder de oppervlakte, en treedt nog verder buiten de kaders bij iedere verbroken relatie, het zien van bepaalde objecten (zoals zijn schelpenverzameling) en het nauwlettend in de gaten houden van andermans gedrag.
Tijssens is acteur bij theaterperformancegroep Ontroerend Goed. Daarnaast was hij als coscenarist betrokken bij de films Girl en Close van Lukas Dhont. De randen is zijn debuut. De novelle volgt een hoofdpersoon die als buitenbeentje aan de rand van de maatschappij staat. Hij valt op mannen, zijn moeder is gewelddadig (en homofoob) en hij heeft nergens het gevoel geborgen te zijn. Zelfs wanneer hij, jaren later, op een regenachtige dag het weer trotseert om een oude liefde op te zoeken, blijkt niets meer zoals het was: ‘Ik had de dingen de dingen moeten laten en de tijd de tijd en niet op zoek moeten gaan naar wat er nog rest want wat weg is, kan je niet zomaar terugbrengen.’ Tijssens schrijft gedetailleerd en filmisch. Lange zinnen worden afgewisseld met veel witregels waardoor de pijn en de agressie nog sterker binnenkomen.
De randen leest zonder de gebruikelijke houvast van de paginanummering. Net als de verteller, die zonder stabiele jeugd een volwassen leven op moet bouwen, raak je in het poëtisch proza de weg een beetje kwijt. Het achterliggende verhaal blijft daardoor wat ongrijpbaar. Is het een vorm van rouwverwerking? Wil de hoofdpersoon zijn verleden afsluiten? Zijn gebroken hart helen? De randen waar je je gewoonlijk aan optrekt, ontbreken. Tegelijkertijd schuilt hier ook de stille kracht van Tijssens novelle. Aan de hand van fragmentarische herinneringen aan mishandeling, mannelijke kwetsbaarheid en het onvermogen om een connectie te maken die standhoudt, valt de verteller al snel buiten iedere norm. Aan het eind doet hij dan ook geen moeite meer om dit nog langer te verbloemen.
Tijssens is acteur bij theaterperformancegroep Ontroerend Goed. Daarnaast was hij als coscenarist betrokken bij de films Girl en Close van Lukas Dhont. De randen is zijn debuut. De novelle volgt een hoofdpersoon die als buitenbeentje aan de rand van de maatschappij staat. Hij valt op mannen, zijn moeder is gewelddadig (en homofoob) en hij heeft nergens het gevoel geborgen te zijn. Zelfs wanneer hij, jaren later, op een regenachtige dag het weer trotseert om een oude liefde op te zoeken, blijkt niets meer zoals het was: ‘Ik had de dingen de dingen moeten laten en de tijd de tijd en niet op zoek moeten gaan naar wat er nog rest want wat weg is, kan je niet zomaar terugbrengen.’ Tijssens schrijft gedetailleerd en filmisch. Lange zinnen worden afgewisseld met veel witregels waardoor de pijn en de agressie nog sterker binnenkomen.
De randen leest zonder de gebruikelijke houvast van de paginanummering. Net als de verteller, die zonder stabiele jeugd een volwassen leven op moet bouwen, raak je in het poëtisch proza de weg een beetje kwijt. Het achterliggende verhaal blijft daardoor wat ongrijpbaar. Is het een vorm van rouwverwerking? Wil de hoofdpersoon zijn verleden afsluiten? Zijn gebroken hart helen? De randen waar je je gewoonlijk aan optrekt, ontbreken. Tegelijkertijd schuilt hier ook de stille kracht van Tijssens novelle. Aan de hand van fragmentarische herinneringen aan mishandeling, mannelijke kwetsbaarheid en het onvermogen om een connectie te maken die standhoudt, valt de verteller al snel buiten iedere norm. Aan het eind doet hij dan ook geen moeite meer om dit nog langer te verbloemen.
3
Reageer op deze recensie