Ironie van een verslaafde

Hans Fallada heeft geen gemakkelijk leven gehad. Hij leed aan alcohol- en drugsverslaving, belandde tot driemaal toe in de gevangenis voor diefstal en poging tot moord, en stierf aan een overdosis morfine.

Fallada verhaalt in 'Zakelijk bericht over het geluk een morfinist te zijn' over de lijdensweg van zijn verslaving en hoe hij in de gevangenis wist af te kicken. Schrijnend en hilarisch tegelijk zijn de beschrijvingen van zijn uitgebreide gamma aan slinkse, creatieve manieren om aan morfine te geraken. Ten einde raad probeert hij zich te laten arresteren om opgesloten te worden - voor hem de enige mogelijkheid op redding. Zich uit vrije wil laten arresteren blijkt echter niet zo makkelijk te zijn. Hij moet de rechercheurs, die hem telkens wandelen sturen, bijna met geweld duidelijk maken dat hij een ernstige misdaad begaan heeft.

In de gevangenis komen dan de hallucinaties, de angst, de woede en de paranoia. In die erbarmelijke omstandigheden voelt hij zich net Robinson Crusoë, die de meest elementaire dingen opnieuw moet uitvinden om te overleven. Wanneer het ergste van zijn fysieke strijd geweken is, volgt zijn worsteling met de opgelegde, soms absurde regels in de gevangenis en de lange bureaucratische weg die het kost om bijvoorbeeld simpelweg een blad papier te verkrijgen.

'Zakelijk bericht over het geluk een morfinist te zijn' is een tour de force. Fallada geeft een inkijk in zijn persoonlijke strijd en de psyche van een zwaar verslaafde, zonder te oordelen, ironisch en afstandelijk. Zakelijk maar hartveroverend.