Grote portie ellende

De schrijfster laat door de ogen van Leni, de dochter, zien wat de gevolgen van een oorlog kunnen zijn. Haar vader, Ernt Albright, lijdt aan een posttraumatisch stresssyndroom en kan zijn draai, na teruggekeerd te zijn uit Vietnam, niet meer vinden. Hij kan geen baan houden, mishandelt haar moeder en is onrustig. Leni heeft daardoor al diverse keren moeten verhuizen en raakt ook nergens geworteld. Tot het gezin besluit om naar Alaska te verhuizen waar Ernt een stukje land met een blokhut heeft geërfd. Het leven is daar hard, maar Leni vindt haar draai. Ze ontmoet schilderachtige mensen, ze geniet van de natuur en ze wordt verliefd. Daar tegenover staat de narigheid met haar vader, de slonzigheid en de armoe. Op het moment dat je denkt dat het leven zich nu ten goede gaat keren en je ziet dat je nog 200 bladzijden te lezen hebt, weet je eigenlijk al dat er nog een portie ellende zal komen voordat je kunt gaan genieten van het happy end. Althans dat hoop je dan.
Het leven in Alaska, de natuur en de bewoners worden prachtig en beeldend beschreven. Je wordt meegenomen naar een andere wereld. De portie ellende had van mij wat minder gemogen, maar gelukkig is het maar een verhaal.