Prachtige zinnen

Het verhaal wordt verteld door Ellinor. Zij richt zich tot haar overleden vriendin Anna. Anna is samen met de man van Ellinor, Henning, omgekomen in een lawine. Zij begint te vertellen als ook Georg, de man van Anna en later van Ellinor is overleden.
Het boek begint met de zinnen: “Nu is jouw man ook dood, Anna. Jouw man. Onze man” En dan begint Ellinor te vertellen. Langzaam aan met prachtige zinnen, metaforen en vergelijkingen wordt het verleden ontrafelt. Ellinor vertelt openhartig en voor het eerst en zonder schaamte haar levensgeschiedenis.
Zij is een moffenkind en heeft zich altijd minder gevoeld, weggemoffeld. Anna was de vrolijke, gewenste, mooie en lieve vriendin. Dat Anna een verhouding had met Henning kon Ellinor wel begrijpen. Zij warmde zich immers ook aan Anna. Maar niemand kende haar afkomst. Nu pas maakt zij de balans op en keert terug naar de buurt van haar jeugd.