Lezersrecensie
Gauw op naar het vervolg!
Toen ik de tekst las op de achterkant van dit boek had ik gelijk het vermoeden dat dit verhaal goed bij mij zou kunnen passen. Ik zag de woorden “een geheime Alchemistenschat” en dacht aan de boekenserie van Michael Scott ‘The Secrets of the Immortal Nicholas Flamel’ (2007-2012). Die serie heb ik met groot plezier gelezen en heeft nog altijd een welverdiende plek in mijn boekenkast.
Het boek gaat gelijk van start met een boeiende proloog wat een gespannen verwachting creëert voor de rest van het verhaal. In de eerste instantie lijkt het toch rustig aan te beginnen en voort te kabbelen, maar al gauw begrijp je het avontuur wat zich gaat ontvouwen naarmate je verder leest.
“Hun laatste middag in Eyum ging snel.”
De avontuurlijke tocht die volgt in het boek wordt op een aangename, duidelijke manier verteld. Er ontstond bij mij geen verwarring over wie, wat, waar enzovoort wat je soms bij Fantasy wel kan hebben door de vele namen, soort personages en locaties die in een verhaal voorkomen. Zeker als je niet je gedachte er elke seconde bijhoudt tijdens het lezen.
“Er kwam geen terugreis meer naar de Gevallen Rotsen. Geen thuiskomst in Eyum.”
De schrijfstijl van Marc Lommert draagt hier zeker aan bij. De gekozen bewoording is niet ingewikkeld en past naar mijn idee ook goed bij de leeftijden van de hoofdpersonages in het boek. Hierdoor komt de manier waarop zij praten, zowel met elkaar als met andere, natuurlijk over.
“Versuft, alsof op een onprettige manier uit een droom ontwaakt, keek hij om zich heen.”
De hoofdpersonages Eroc en Tarù geven het geheel een Young Adult tintje waardoor het boek ook prima bij de YA doelgroep past vind ik. Nu wordt het boek getypeerd als Fantasy maar persoonlijk vind ik YA Fantasy passender. Uiteraard is dat puur smaak gerelateerd en mag de uitgever in samenwerking met de schrijver het juiste “plakkaatje” op het verhaal plakken.
“Eroc en Tarú deden op dat moment helemaal niets.”
Het einde van dit eerste boek laat een weg open voor een plezierig, avontuurlijk en zeker wel weer spannend vervolg. Dat vervolg is er gelukkig al onder de titel ‘De tweede wereld’. Wellicht niet een hele verrassende titel maar wel passend bij het daadwerkelijke verhaal en naar mijn idee zeker wel de moeite waard om lekker verder te lezen wanneer de kans zich voordoet. Laat ik nou net dat geluk hebben dat ik deel twee al in bezit heb ;)
Lieve leesgroet, Elsa.
Het boek gaat gelijk van start met een boeiende proloog wat een gespannen verwachting creëert voor de rest van het verhaal. In de eerste instantie lijkt het toch rustig aan te beginnen en voort te kabbelen, maar al gauw begrijp je het avontuur wat zich gaat ontvouwen naarmate je verder leest.
“Hun laatste middag in Eyum ging snel.”
De avontuurlijke tocht die volgt in het boek wordt op een aangename, duidelijke manier verteld. Er ontstond bij mij geen verwarring over wie, wat, waar enzovoort wat je soms bij Fantasy wel kan hebben door de vele namen, soort personages en locaties die in een verhaal voorkomen. Zeker als je niet je gedachte er elke seconde bijhoudt tijdens het lezen.
“Er kwam geen terugreis meer naar de Gevallen Rotsen. Geen thuiskomst in Eyum.”
De schrijfstijl van Marc Lommert draagt hier zeker aan bij. De gekozen bewoording is niet ingewikkeld en past naar mijn idee ook goed bij de leeftijden van de hoofdpersonages in het boek. Hierdoor komt de manier waarop zij praten, zowel met elkaar als met andere, natuurlijk over.
“Versuft, alsof op een onprettige manier uit een droom ontwaakt, keek hij om zich heen.”
De hoofdpersonages Eroc en Tarù geven het geheel een Young Adult tintje waardoor het boek ook prima bij de YA doelgroep past vind ik. Nu wordt het boek getypeerd als Fantasy maar persoonlijk vind ik YA Fantasy passender. Uiteraard is dat puur smaak gerelateerd en mag de uitgever in samenwerking met de schrijver het juiste “plakkaatje” op het verhaal plakken.
“Eroc en Tarú deden op dat moment helemaal niets.”
Het einde van dit eerste boek laat een weg open voor een plezierig, avontuurlijk en zeker wel weer spannend vervolg. Dat vervolg is er gelukkig al onder de titel ‘De tweede wereld’. Wellicht niet een hele verrassende titel maar wel passend bij het daadwerkelijke verhaal en naar mijn idee zeker wel de moeite waard om lekker verder te lezen wanneer de kans zich voordoet. Laat ik nou net dat geluk hebben dat ik deel twee al in bezit heb ;)
Lieve leesgroet, Elsa.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Elsa Bakker
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
