Sterke binnenkomer!

Tijdens de Boek10 events van Godijn Publishing ben ik vooral altijd geïnteresseerd in de Fantasy boeken. De andere dames van onze blog ‘Mustreads or Not’ gaan vooral voor de thrillers en kinderboeken. Dus zo zijn diverse genres altijd mooi vertegenwoordigt op onze boekenblog. Zo koos ik in januari ook weer voor een aantal titels die mij aanspraken in het bovengenoemde genre. Eentje daarvan is dus het eerste deel ‘Verraad’ in de Mianara boekenserie van Jesse van Willigenburg.

De aantrekkelijke cover, wederom door Jen Minkman vormgegeven, en de achterflaptekst waarin onder andere magie en verzet genoemd worden zorgden ervoor dat ik dit verhaal graag wilde lezen. Wat ik ook een pluspunt vind is dat dit het eerste deel is van een nieuwe, Nederlandstalige fantasyserie, aangezien ik dol ben op boekenseries. Bovendien vind ik dat het van oorsprong Nederlandse fantasygenre wel wat meer onder de aandacht mag komen ten overstaande van al de, tevens ook fantastische, internationale fantasyschrijvers.

“Ik zal hem afschudden, al is dat het laatste wat ik doe!”

Vanaf de proloog en na het ontzettend mooie persoonlijke inleidingsstukje van de schrijver zelf, bemerkte ik dat de schrijfstijl mij gelijk pakte. Ik kon vlot doorlezen dankzij de soepele bewoording die ook zomaar goed bij een YA zou passen. Het eerste hoofdstuk pakt uit met een razende sprint die perfect past als opening in een Netflixserie en spreekt tot de visuele verbeelding. De schrijfstijl zorgt er dus tevens voor dat ik verbonden raak aan het verhaal en resoluut door wil lezen om te volgen wat er allemaal gebeurd met het hoofdpersonage.

“Alsof er een schaduw om hem heen hangt die langzaam naar me toe kruipt over de vloer en muren van ons huis.”

Het hoofdkarakter Malika en al haar mede personages spelen een grote rol in het boek. Het draait vooral om hen en de band met hun tegenstanders. Vooral door de politieke spanningen, de verschillende rassen en de opkomende revolutie. Zij vormen de kracht van het verhaal aangezien zij vechten, overleven, moeten opkomen voor hun eigen welzijn of voor dat van de ander van wie zij houden. De gelaagdheid maakt het geheel boeiend en geeft spanning tot aan het einde van het boek. Tevens ruimte voor het volgende boek in deze serie.

“Dagen als deze lijken een van de weinige momenten dat men in staat is om onze verschillen opzij te zetten.”

De onderlinge banden die ontstaan tussen de personages, de weg die zij moeten afleggen om te groeien in wie zij zijn en in wat ze kunnen qua vaardigheden, de heftige zaken die zij meemaken, alles zorgt ervoor dat het verhaal geen moment verveelt of inzakt. Soms lijkt het mij juist iets te snel gaan waardoor ik graag had gezien dat het verhaal zo hier en daar uitgebreider was gemaakt. Voor een debuut is het absoluut een sterke binnenkomer en kijk ik uit naar het volgende deel in de serie die Jesse met ‘Verraad’ is gestart.

Lieve leesgroet, Elsa.