Spanning, droge humor en absurdisme

In Kathmandu hipsters val je van de ene verbazing in het andere. Tot de laatste bladzijde weet je niet hoe dit verhaal zal eindigen. In ieder geval totaal anders dan je zou verwachten. Je moet niets verwachten in het leven, blijkt elke keer weer, het is anders niet te doen.
Ik moest even wennen aan de schrijfstijl van Peter, maar na een paar hoofdstukken leerde ik zijn humor kennen. Zijn absurdisme en de droge manier van vertellen maakte mij aan het lachen, al waren dat niet direct grappige dingen die ik las, in tegendeel.
De dialogen zijn onwerkelijk en toch komen ze natuurlijk over. Het verhaal boeit vanaf begin tot het einde, je wilt doorlezen, maar helaas moet je soms werken en koken en dat soort dingen...
De herhalingen en de gedetailleerde beschrijvingen van vluchtnummers, merken rugzakken en stiften deden eerst mijn wenkbrauwen omhoog trekken, maar gaandeweg begon ik ze te waarderen.
Ik ben benieuwd naar het nieuwe boek van deze schrijver!

P.S.: Geschreven in Válor, provincie Granada, Spanje, in mijn Happines Planner van de Hema, met een wit-groene Bic balpen met het opschrift: Courtyard (C) Marriot (R) "Make room for a little fun." (TM)