Prachtig verhaal

Een boek om in te verdrinken wordt er geschreven. Wel dat is ook echt het geval. Tevens een boek dat voelt als thuiskomen. Maar daarover later meer.

Het boek neemt ons mee naar Zeeland- Bruinisse in het jaar 1911. In het boek maken we kennis met de dan dertienjarige Janna. Ze heeft net haar ouders verloren en beland bij haar oom en tante in Bruinisse. Een hele omschakeling vanuit het moderne Rotterdam. Echter, de geur van het water en de mosselen, de klapperende zeilen aan de vissersboten geven haar het gevoel van thuiskomen. Het verhaal geeft verhalen weer de dagelijks belevenissen en het leven van de mosselvisserij.

Het boek bevat ook een stuk geschiedenis en dan spreken we met name de watersnoodramp in 1911. Dat was interessant om te lezen omdat deze ramp mij niet bekend was. In 1911 had Bruinisse de grootste mosselvloot van Nederland, na de ramp was daar nog maar een fractie van over.

Het verhaal is zeer beeldend beschreven en je ziet het dan ook allemaal als een film voorbij komen. De personages komen ook heel goed over en je voelt als lezer met velen een band. Zoals ik al eerder aangaf, voelt het boek als thuiskomen. De Zeeuwse uitdrukkingen en gewoonten, het was alsof ik mijn grootmoeder weer hoorde praten. Over de Zeeuwse uitdrukkingen gesproken voor wie daar niet in thuis kan men achter in het boek de betekenissen daar van vinden.

Een boek dat lekker vlot leest en ons weer wat leert over de Vaderlandse geschiedenis. Maar dat niet alleen het vertelt ook het verhaal over verlies, hoop, familie, vriendschap en heel hard werken. “Meerminnen verdrinken niet” vond ik een genot om te lezen. Een boek voor iedereen die van geschiedenis houdt. Absoluut een aanrader!