Durlacher wil te veel te snel

Het boek ´De Stem´ van Durlacher beschrijft het verhaal van Zelda (Zel) en haar gezin. Ze is hertrouwd met Bor en heeft uit haar eerdere huwelijk één zoon (Philip) en met Bor twee kinderen (Pol en Sam). Door allerlei toevalligheden in een supermarkt komt ze Amal, een vrome somalische asielzoeker tegen. Amal blijkt prachtig te kunnen zingen en ze besluiten haar in te schrijven voor het talentenprogramma 'de Stem'. Tijdens de auditieronde besluit Amal haar hoofddoek en abaja af te doen, waarna ze allerlei bedreigingen uit de islamitische hoek ontvangt.

Het verhaal is origineel en begint met het huwelijk van Bor en Zelda op de dag dat twee vliegtuigen de twin towers in vliegen. Daarna komt een dik deel II waar het verhaal van Zelda wordt verteld hoe ze het proces rondom de talentenjacht van Amal meemaakt. Tot slot, een kort derde deel, 15 jaar later na de deelname van Amal aan het programma.

Waarom drie sterren? Durlacher wil dit boek schrijven en onderwerpen zoals emancipatie, geweld, vriendschap, verkrachting, het gezinsleven, bedreigingen en fundamentalisme. Geen van deze onderwerpen komt echt lekker uit de verf. Daarnaast doen er veel nevenpersonages de ronde, die allemaal niet goed worden uitgewerkt. Alles wordt beschreven vanuit de zenuwachtige Zelda met al haar twijfel, waardoor je je niet goed kan inleven met de andere personages. Of het door de beschouwende manier van schrijven komt of door Zelda zelf, erg sympathiek vind ik haar niet.