Prima boek, maar waar blijft de spanning?

Een nieuw boek van Michael Robotham, daar kijken veel mensen reikhalzend naar uit. ‘Verwachting’ is een standalone, op het negende deel in de serie met Joe O’Loughlin is het nog even wachten.

Agatha en Meghan, zo verschillend, maar wel allebei zwanger. Terwijl Agatha hard moet werken en tevergeefs wacht op een telefoontje van haar partner, leidt Meghan het ogenschijnlijk perfecte leventje met man en twee kinderen. Toch worden ze min of meer vriendinnen en steunen ze elkaar tijdens de zwangerschap. Tot iets roet in het eten komt gooien…

‘Verwachting’ wordt met recht een psychologische thriller genoemd. De gedachten en beweegredenen van de hoofdpersonages hebben een grote rol in het verhaal. Waarom is iemand zoals hij is? Waarom doet iemand de dingen die hij doet? Voor buitenstaanders niet altijd logisch, voor de betroffenen vaak een kwestie van overleven.

Robothom schrijft vlot, nergens wordt het verhaal ingewikkeld, ook het aantal personages blijft zeer overzichtelijk. De karakters worden goed uitgewerkt en de auteur neemt ons moeiteloos doorheen het verhaal. En toch heeft Robotham geen knaller van een thriller afgeleverd, daarvoor is het allemaal niet spannend genoeg. Heel lang heb je het gevoel dat je een roman leest, je krijgt de levensverhalen van twee vrouwen te horen, met alle ups en downs die daarbij horen. Dat die de kiem vormen voor een spannende zaak, is lang onduidelijk. De auteur laat regelmatig kansen liggen om het verhaal een verrassende en waarschijnlijk betere wending te laten nemen. Spannend wordt het uiteindelijk nog wel, maar voor een wow-gevoel is het dan te laat. Prima boek dat echter niet boven de middelmaat uitstijgt.