Lezersrecensie
Reve dweper
Deze bundeling van brieven is best zwaar om te lezen, zwaar omdat deze, in mijn ogen triestige pechvogel zich blijft wentelen in alle treurnis die hij meemaakt. Of is hij een milde masochist die heimelijk geniet van alle beslommeringen, en daar uitgebreid over schrijven kan?
En deze Reve dweper kopieërt ongestraft de toonzetting van Gerard Reves' reisbrieven, steelt gewoon een titel (brief in een fles gevonden) en is het geen plagiaat als je schrijft dat je ' je zelfmoord wederom hebt uitgesteld', zoals Reve meerdere malen schreef?
En ook, niet gehinderd door mateloos jenever gebruik, gewoon zich van een schrijftoon bedient, vooral de brieven van eind jaren 80, die Reve eigen is.
Dat Eriek eigenlijk hiermee wegkomt en niemand zich hier aan stoort is mij een raadsel.
Zoals Reve zijn fantasieeën beschrijft over jonge jongens, zo schrijft Eriek over erg jonge meisjes. Dat deze MBO leerlingen net zo oud als zijn zoon zijn deert hem niet.
Zijn gekokketteer met het Oude Volk is een pose, waar hij lang mee doorgaat, terwijl er geen sprake is van enig verwantschap.
Wat ik opmerkelijk vind is dat hij graag de uitbetaling van een prijs gestort wil hebben op de rekening van een Nationaal zionistische groep, (Keren Kayemeth LeIsrael) die met dat geld land tracht te kopen in de Palestijnse gebieden. Opmerkelijk, omdat ik op de website van Solidair het volgende aantref: "Tijdens de jaren verblijf in Zelzate was zijn stamcafé De Moedige, zeker toepasselijk op een schrijver met verre joodse roots, die op een kerstavond in de jaren 80 mee ging manifesteren tegen de barbaarse behandeling van de Palestijnse bevolking in Gaza en de door Israël bezette Gebieden."
Vreemd is de einde jaren zeventig beschreven ziekte die Luuk Grewez onder de leden heeft MS., die tot nu toe, 2024, geen fataal gevolg heeft.
Maar goed dat Eriek schrijft, ook al verzint hij de helft en lardeert hij zijn brieven met dromen en fantasieeën.
Al met al is dit geen non-fictie, althans geen 100%, hooguit 25%.
Er is overigen iets merkwaardigs aan de hand met dit Privé Domein boek: achterin staat een alphabetische lijst van personen die in dit boek voorkomen, bij sommigen staat er een korte duiding bij, dat is heel informatief.
En bij weer anderen staat er achter de familienaam: van Joodse afkomst, terwijl bij geen der anderen iets staat als Rooms Katholiek, Reformatorisch, Doopsgezind etc. etc.
Waarom deze eenzijdige toevoeging er door de samensteller aan is toegevoegd blijft een mysterie, wellicht kan de uitgever hier zijn licht opwerpen?
En deze Reve dweper kopieërt ongestraft de toonzetting van Gerard Reves' reisbrieven, steelt gewoon een titel (brief in een fles gevonden) en is het geen plagiaat als je schrijft dat je ' je zelfmoord wederom hebt uitgesteld', zoals Reve meerdere malen schreef?
En ook, niet gehinderd door mateloos jenever gebruik, gewoon zich van een schrijftoon bedient, vooral de brieven van eind jaren 80, die Reve eigen is.
Dat Eriek eigenlijk hiermee wegkomt en niemand zich hier aan stoort is mij een raadsel.
Zoals Reve zijn fantasieeën beschrijft over jonge jongens, zo schrijft Eriek over erg jonge meisjes. Dat deze MBO leerlingen net zo oud als zijn zoon zijn deert hem niet.
Zijn gekokketteer met het Oude Volk is een pose, waar hij lang mee doorgaat, terwijl er geen sprake is van enig verwantschap.
Wat ik opmerkelijk vind is dat hij graag de uitbetaling van een prijs gestort wil hebben op de rekening van een Nationaal zionistische groep, (Keren Kayemeth LeIsrael) die met dat geld land tracht te kopen in de Palestijnse gebieden. Opmerkelijk, omdat ik op de website van Solidair het volgende aantref: "Tijdens de jaren verblijf in Zelzate was zijn stamcafé De Moedige, zeker toepasselijk op een schrijver met verre joodse roots, die op een kerstavond in de jaren 80 mee ging manifesteren tegen de barbaarse behandeling van de Palestijnse bevolking in Gaza en de door Israël bezette Gebieden."
Vreemd is de einde jaren zeventig beschreven ziekte die Luuk Grewez onder de leden heeft MS., die tot nu toe, 2024, geen fataal gevolg heeft.
Maar goed dat Eriek schrijft, ook al verzint hij de helft en lardeert hij zijn brieven met dromen en fantasieeën.
Al met al is dit geen non-fictie, althans geen 100%, hooguit 25%.
Er is overigen iets merkwaardigs aan de hand met dit Privé Domein boek: achterin staat een alphabetische lijst van personen die in dit boek voorkomen, bij sommigen staat er een korte duiding bij, dat is heel informatief.
En bij weer anderen staat er achter de familienaam: van Joodse afkomst, terwijl bij geen der anderen iets staat als Rooms Katholiek, Reformatorisch, Doopsgezind etc. etc.
Waarom deze eenzijdige toevoeging er door de samensteller aan is toegevoegd blijft een mysterie, wellicht kan de uitgever hier zijn licht opwerpen?
1
Reageer op deze recensie