Bijzondere soap

Eigenlijk had ik eerst dit boek moeten lezen, maar ik ben begonnen met 'Kom hier, dat ik u kus.'
En nu vallen er ineens overeenkomsten op: de vaderfiguur die wegvlucht in zijn werk, de een is tandarts en de ander nierspecialist in een ziekenhuis.
Nog een overeenkomst: meisjes die lijstjes maken van zaken die zij heel vervelend vinden, of juist mooi.
En ja, 'vele hemels boven de zevende', doet mij een beetje denken aan 'The rules of attraction', van Brett Easton Ellis. Geschreven vanuit de persoon, dus vanuit verschillende standpunten. Het is een prettige vorm, doet mij ook wel aan een soap denken.
Maar er staan juweeltjes in, van bespiegelingen, of filosofische hoogstandjes die van grote wijsheid getuigen.
Ook wel twijfel als Lou, 12 jaar, het heeft over het woord melancholie. Is dat een woord dat een twaalfjarige gebruikt?
Eva wordt door haar gevangenisdirecteur beschuldigd van sex met een gedetineerde, en wordt overgeplaatst. Zij vecht het niet aan, terwijl het niet waar is.
Maar iedere andere werknemer van een penitiaire inrichting zou op staande voet zijn ontslagen en dat gebeurtde hier niet...
Al met al een mooi boek, dat zeker het nivo van een soap ontstijgt, vooral aan het einde als de brieven van Eva en Lou te lezen zijn, indringend.