De Guggenheimer champagne bruist niet meer

"Aan z’n kleren kon je zien dat hij stijl en geld had, maar je kon niet zien hoeveel geld, en dat was oneindig veel geld, nadat hij een tv-station, een reclamebureau, een uitgeverij, en een modehuis had bezeten, allemaal op topniveau, en toen hij al die bedrijven had verkocht zat hij op een berg poen waarmee je ongeveer de aarde kon kopen, en nog een paar unieke diamanten en een pakje hoeveboter erbij."

Kan het nog ‘brusselmansiaanser’? Zeker weten; toch schept deze brave en oerdegelijke auteur hier op zijn eigen manier een duidelijk beeld van de immens rijke heer Guggenheimer. Het is intussen reeds de vijfde roman van Vlaanderens mooiste Herman Brusselmans - die tram zes in zijn vizier krijgt – waarin de man zonder voornaam de hoofdrol mag vertolken. Guggenheimer koopt een neger. Dit klinkt blijkbaar veel te racistisch en zou politiek niet correct zijn. Je kunt echter moeilijk deze titel wijzigen in Guggenheimer koopt een kleurling, of een zwarte… Trouwens, is dit dan ook niet discriminerend, misschien? Hij schaft zich dan maar bij voorkeur een eerder ‘donker getinte’ voetballer aan…

Hij is dan wel schatrijk, erg kwistig met zijn berg poen is hij niet. Guggenheimer consulteert zonder enige aanleiding een psychiater. Na zijn eerste therapeutische sessie is het echter zielenknijper Van Veer die verward achter moet blijven. Ook vindt de kapitaalkrachtige man pardoes een nieuwe vriendin. Hij is haar rots in de woelige branding en helpt zijn geliefde waar het ook maar kan; zelfs een voetbalclub neemt hij voor haar in eigen handen. Maar koopt hij nu werkelijk een neger voor zijn team?

Hij heeft het toch maar weer mooi geflikt, de bijna zestiger en inwoner van de betoverende -maar op dit moment woelige - stad Gent. Hij en niemand anders is de hoofdgast van Saint Amour 2017, het bekende literatuurevenement over de liefde. Dit is alleszins een regelrechte ode aan deze auteur, maar nog meer aan zijn imposante oeuvre.

Guggenheimer koopt een neger is een roman die zo’n 320 pagina’s beslaat en telt nauwelijks vier hoofdstukken. Verder niets anders dan tekst, heel veel tekst. Tijdens het lezen van dit verhaal krijg je respect voor de auto bij uitstek, de Simca Ariane. Tevens kun je genieten van een cocktail met de exotische naam Indira Gandhi (inclusief een vierde deel witverlies van om het even welke vrouw!). Ook leer je de diepe betekenis kennen van het woord kwalafoot, en nog zo veel meer… Valt hier eveneens wulps, onzedig en uitbundig taalgebruik te ontdekken? Meer dan voldoende! Heel juist, dit alles kan alleen maar zijn ontsproten uit het al dan niet geniale brein van Herman Frans Martha Brusselmans.

De Guggenheimer champagne bruist echter niet meer; het sprankelende effect is precies verdwenen. Kom op Brusselmans, pijnig uw hersencellen eens flink en schrijf nu eindelijk eens dat magnum opus!