Lezersrecensie
‘Drijfhout’: een ware literaire parel!
Elif is eenendertig jaar en net verlaten door haar grote liefde Daan. De breuk valt haar zwaar. Om de verwerking draaglijker te maken vertrekt Elif naar Thailand. Niemand weet waar ze is en niemand weet wat ze gaat doen. Ze is neerslachtig, emotioneel, labiel, heeft geen eetlust en komt rokend de dag door.
Met Elizabeth Gilbert als reisgoeroe onder de arm, probeert ze haar gedachten te verzetten met excursies, bergklimmen en snorkelen. Maar in tegenstelling tot de verlichte Elizabeth in Eat Pray Love, voelt Elif zich ronduit ongelukkig. Tot ze op een bergtop wordt aangesproken door een jonge Amerikaan. Hij weet haar met zijn air van mysterie en charmante praatjes te amuseren zodat haar obsessieve gedachten aan Daan tijdelijk op de achtergrond belanden. Hij intrigeert haar, geeft haar complimenten en laat haar het land zien. Maar dat niet alleen. Als half-Portuges, talig ingestelde slimme vrouw is zij perfect voor een klus die James van haar verlangt.
Elif moet onder strikte geheimhouding doen wat James van haar verlangt. Met alle verbijsterende en mysterieuze gevolgen van dien. ‘Drijfhout’ is een roman over een jong vrouw die uit verdriet en ellende alles achterlaat, maar zichzelf opnieuw tegenkomt op een manier die niemand had zien aankomen.
Mijn visie
‘Drijfhout’ is geschreven door journaliste Ianthe Sahadat (1977) en wat een juweel dit debuut (ja heus, een debuut)!
‘Drijfhout’ is deels geprojecteerd op Sahadat’s eigen leven en deels fictie. Een aantal jaren geleden werd de auteur getroffen door een depressie. Tijdens haar periode van herstel schreef zij het deels autobiografische ‘Drijfhout’. Alleen al het feit dat Sahadat deze uiterst moeilijke periode in haar leven publiekelijk maakt met de bedoeling anderen daarmee tot steun te zijn, verdient respect en waardering, maar er is veel meer.
“Ik had ingezet op roepen, maar dan echt. Tot ik haar zag. Ze was het meisje dat zong. De mooie lage stem. Ze had haar ogen dicht tijdens het zingen. Ze leek wel een engel. Daarom had ik haar niet herkend. Zozeer ging ze op in de muziek en de zang. Famous Blue Raincoat. Het onbegrijpelijke nummer van Leonard Cohen. Geschreven om vier uur ’s morgens volgens de overlevering, dus dat verklaarde zeker de helft van de onverklaarbaarheid.”
Sahadat hanteert een uitzonder fraaie schrijfstijl en een –met regelmaat- briljante woordkeuze! Smullen voor de liefhebbers (waar ik mijzelf zeker toe reken) van onze mooie Nederlandse taal. Dan is er Sahadat’s creatieve brein die bij het schrijven van dit boek duidelijk op volle toeren draaide! ‘Drijfhout’ is niet alleen spannend, intrigerend en mysterieus, maar de auteur vergast haar lezers op wendingen in het verhaal die je werkelijk niet ziet aankomen.
“Toen ging ik op zwart. Donkere wolken hadden zich samengepakt boven mijn hoofd. Er stroomde geen bloed meer door mijn aderen, maar zwart vloeibaar gif. Ik durfde met niemand te praten, omdat ik bang was dat ik besmettelijk was.”
Na haar breuk met Daan, haar grote liefde, vertrekt Elif naar India waar zij vergetelheid zoekt. Zij ontmoet James. James zegt voor een overheidsdienst te werken en haar in te willen zetten voor een opdracht. Na veel getwijfel, doet Elif wat James haar opdraagt. Een reeks bizarre gebeurtenissen volgen elkaar op. Elif’s reis eindigt abrupt wanneer Daan en haar moeder haar ophalen en laten opnemen in een psychiatrisch ziekenhuis… Wat blijkt er waarlijk te zijn gebeurt tijdens haar reis en wat is er ontsproten uit haar depressieve en wellicht zelfs psychotische brein? Je leest het in ‘Drijfhout’!
“De zinnen uit het verslag brachten me in de war. Walging en twijfel nestelden zich als een schimmel in een vrucht die haar rijpheid is gepasseerd. Ik was bang dat de schimmel het zou winnen van het frisse vruchtvlees.”
De personages in ‘Drijfhout’ zijn geraffineerd, zorgvuldig en respectvol gekarakteriseerd. Met name hoofdpersoon Elif leert de lezer goed kennen. Compleet met haar somberheid, haar depressie, haar psychose, haar wanen, haar hang naar hechten, haar associaties en dissociaties en ongebreidelde fantasie. Haar mysterieuze ‘opdrachtgever, (ex-)vriend Daan en de diverse ‘bijrollen’, blijven wat meer onderbelicht, maar dat is navenant aan het verhaal.
‘Drijfhout’ laat zich overigens slecht vangen in een bepaald genre. Is het een thriller? Is het een roman? Een biografie? Feitelijk niets van dit al; althans niet helemaal. Enfin, ik vind het vooral een ware literaire parel!
Over de auteur
Ianthe Sahadat (1977) werkt sinds 2007 als journalist bij de Volkskrant, waar zij schrijft over uiteenlopende onderwerpen, waaronder voeding, onderwijs, medisch onderzoek en migratie. Ze studeerde geschiedenis in Leiden en volgde daarna de opleiding dagbladjournalistiek in Rotterdam. In 2011 won Sahadat de journalistieke prijs de Tegel voor beste nieuwsverhaal van het jaar, met haar onthullingen over de wantoestanden op Hogeschool Inholland.
Uitvoering
Uitgever Prometheus
ISBN: 9789044630305
Paperback, 320 pagina’s
Over Hanneke Tinor-Centi
Hanneke Tinor-Centi (1960), communicatiemanager, tekstschrijver, boekrecensent en boekmarketeer.
http://hanneketinorcenti.nl
Met Elizabeth Gilbert als reisgoeroe onder de arm, probeert ze haar gedachten te verzetten met excursies, bergklimmen en snorkelen. Maar in tegenstelling tot de verlichte Elizabeth in Eat Pray Love, voelt Elif zich ronduit ongelukkig. Tot ze op een bergtop wordt aangesproken door een jonge Amerikaan. Hij weet haar met zijn air van mysterie en charmante praatjes te amuseren zodat haar obsessieve gedachten aan Daan tijdelijk op de achtergrond belanden. Hij intrigeert haar, geeft haar complimenten en laat haar het land zien. Maar dat niet alleen. Als half-Portuges, talig ingestelde slimme vrouw is zij perfect voor een klus die James van haar verlangt.
Elif moet onder strikte geheimhouding doen wat James van haar verlangt. Met alle verbijsterende en mysterieuze gevolgen van dien. ‘Drijfhout’ is een roman over een jong vrouw die uit verdriet en ellende alles achterlaat, maar zichzelf opnieuw tegenkomt op een manier die niemand had zien aankomen.
Mijn visie
‘Drijfhout’ is geschreven door journaliste Ianthe Sahadat (1977) en wat een juweel dit debuut (ja heus, een debuut)!
‘Drijfhout’ is deels geprojecteerd op Sahadat’s eigen leven en deels fictie. Een aantal jaren geleden werd de auteur getroffen door een depressie. Tijdens haar periode van herstel schreef zij het deels autobiografische ‘Drijfhout’. Alleen al het feit dat Sahadat deze uiterst moeilijke periode in haar leven publiekelijk maakt met de bedoeling anderen daarmee tot steun te zijn, verdient respect en waardering, maar er is veel meer.
“Ik had ingezet op roepen, maar dan echt. Tot ik haar zag. Ze was het meisje dat zong. De mooie lage stem. Ze had haar ogen dicht tijdens het zingen. Ze leek wel een engel. Daarom had ik haar niet herkend. Zozeer ging ze op in de muziek en de zang. Famous Blue Raincoat. Het onbegrijpelijke nummer van Leonard Cohen. Geschreven om vier uur ’s morgens volgens de overlevering, dus dat verklaarde zeker de helft van de onverklaarbaarheid.”
Sahadat hanteert een uitzonder fraaie schrijfstijl en een –met regelmaat- briljante woordkeuze! Smullen voor de liefhebbers (waar ik mijzelf zeker toe reken) van onze mooie Nederlandse taal. Dan is er Sahadat’s creatieve brein die bij het schrijven van dit boek duidelijk op volle toeren draaide! ‘Drijfhout’ is niet alleen spannend, intrigerend en mysterieus, maar de auteur vergast haar lezers op wendingen in het verhaal die je werkelijk niet ziet aankomen.
“Toen ging ik op zwart. Donkere wolken hadden zich samengepakt boven mijn hoofd. Er stroomde geen bloed meer door mijn aderen, maar zwart vloeibaar gif. Ik durfde met niemand te praten, omdat ik bang was dat ik besmettelijk was.”
Na haar breuk met Daan, haar grote liefde, vertrekt Elif naar India waar zij vergetelheid zoekt. Zij ontmoet James. James zegt voor een overheidsdienst te werken en haar in te willen zetten voor een opdracht. Na veel getwijfel, doet Elif wat James haar opdraagt. Een reeks bizarre gebeurtenissen volgen elkaar op. Elif’s reis eindigt abrupt wanneer Daan en haar moeder haar ophalen en laten opnemen in een psychiatrisch ziekenhuis… Wat blijkt er waarlijk te zijn gebeurt tijdens haar reis en wat is er ontsproten uit haar depressieve en wellicht zelfs psychotische brein? Je leest het in ‘Drijfhout’!
“De zinnen uit het verslag brachten me in de war. Walging en twijfel nestelden zich als een schimmel in een vrucht die haar rijpheid is gepasseerd. Ik was bang dat de schimmel het zou winnen van het frisse vruchtvlees.”
De personages in ‘Drijfhout’ zijn geraffineerd, zorgvuldig en respectvol gekarakteriseerd. Met name hoofdpersoon Elif leert de lezer goed kennen. Compleet met haar somberheid, haar depressie, haar psychose, haar wanen, haar hang naar hechten, haar associaties en dissociaties en ongebreidelde fantasie. Haar mysterieuze ‘opdrachtgever, (ex-)vriend Daan en de diverse ‘bijrollen’, blijven wat meer onderbelicht, maar dat is navenant aan het verhaal.
‘Drijfhout’ laat zich overigens slecht vangen in een bepaald genre. Is het een thriller? Is het een roman? Een biografie? Feitelijk niets van dit al; althans niet helemaal. Enfin, ik vind het vooral een ware literaire parel!
Over de auteur
Ianthe Sahadat (1977) werkt sinds 2007 als journalist bij de Volkskrant, waar zij schrijft over uiteenlopende onderwerpen, waaronder voeding, onderwijs, medisch onderzoek en migratie. Ze studeerde geschiedenis in Leiden en volgde daarna de opleiding dagbladjournalistiek in Rotterdam. In 2011 won Sahadat de journalistieke prijs de Tegel voor beste nieuwsverhaal van het jaar, met haar onthullingen over de wantoestanden op Hogeschool Inholland.
Uitvoering
Uitgever Prometheus
ISBN: 9789044630305
Paperback, 320 pagina’s
Over Hanneke Tinor-Centi
Hanneke Tinor-Centi (1960), communicatiemanager, tekstschrijver, boekrecensent en boekmarketeer.
http://hanneketinorcenti.nl
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Hanneke van de Water
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
