Tussaud komt invoelbaar tot leven

Voor Harpers Boekenclub mocht ik Madame van Jacobine van den Hoek lezen. Het boek beschrijft het wonderlijke leven van Marie Tussaud. Tussaud kende ik alleen van de wassenbeeldenmusea en ook van de Franse geschiedenis wist ik weinig.

Het boek houdt historische feiten in ere, maar weet vooral een geschiedenis van personages invoelbaar neer te zetten waarmee er een mengeling ontstaat van fictie en non-fictie. Ik heb genoten van de persoon Marie, haar ontwikkeling tijdens een roerige Franse geschiedenis. Ook de personages in haar leven worden, weliswaar vanuit haar perspectief, heel herkenbaar en met oog voor hun gevoel en motieven neergezet. Intriges, politieke verschuivingen, personages die zich vanuit angst anders gaan gedragen, dilemma’s die passen bij die tijdsgeest, het leven aan het Franse hof en het leven in de gevangenis, alles werd zo menselijk beschreven dat je meeleefde met Marie en de vrouwen om haar heen. Daarmee was het met momenten ook spannend. De schrijfstijl van Jacobine is erg goed. Het leest vloeiend en je ziet de wereld die ze schetst beeldend tot leven komen. Ik vond het ook leuk om meer te lezen over het maken van wassen beelden, de techniek maar ook hoe Marie soms probeerde om daar een boodschap in te leggen (bij de dodenmaskers bv). Het boek was voor mij niet af. Het nawoord voegt toe maar ik had nog wel meer willen lezen vanuit Marie over haar tijd in Engeland.

Madame is een heerlijke roman om te lezen. Het heeft mijn kennis van de geschiedenis en mijn kijk op menselijk gedrag in die tijd vergroot. Daarnaast snap ik nu ook hoe de wassenbeeldenmusea tot stand zijn gekomen, dat wil zeggen, deels weet ik dat feitelijk en deels kan ik dat niet meer los zien van de mens Marie zoals de schrijfster deze weet te vullen.