Positie vrouwen in Latijns-Amerika onveranderd

In de debuutroman “Van Vrouwen en Zout” schetst Gabriela Garcia op een gedegen maar goed leesbare wijze de levensomstandigheden weer van vijf generaties Latijns-Amerikaanse vrouwen. Elke vrouw heeft te maken met achterstelling qua werk en inkomen, mishandeling door de echtgenoot, weinig geld en zaken als ziekte, verslaving en seksueel misbruik. Deze vanouds voorkomende situatie zich ook voortzet tot in de huidige tijd.

Na eerst het werk in een sigarenfabriek en het dagelijks leven van María Isabel eind 19e eeuw in Cuba te hebben beschreven verhaalt Gabriela Garcia het wel en wee van enkele Cubaanse families die veelal naar Florida zijn gevlucht en zich daar proberen te handhaven ondanks de beperkte kansen op werk en scholing. Eén vrouw (Gloria) die illegaal in Florida woont en daar een kind (Ana) krijgt, wordt het land uitgezet.
In een andere familie weigert moeder Carmen haar dochter Jeanette alle informatie over grootmoeder Dolores, die op Cuba is blijven wonen. Jeanette ziet haar kans schoon om naar Cuba te reizen en in contact te komen met haar grootmoeder. Uiteindelijk komt zij de ontbrekende geschiedenis van haar familie te weten. In de roman wordt tevens het leven in Cuba beschreven ten tijde van de val van president Batista en de komst van Fidel Castro.

Het woord Zout in de titel wordt overigens niet nader uitgelegd. Naar mijn mening is dit het gevolg van het vele zweet dat de vrouwen in de roman krijgen bij hun veelal zware leven.
Ik vind Van Vrouwen en Zout boeiend en leerzaam en beveel deze roman graag ter lezing aan.