Boeiend verhaal over een excentrieke familie in het Engeland begin 20e eeuw

Een verhaal over een excentrieke familie in Engeland/Schotland, dat speelt in de tijd voorafgaande aan de Eerste Wereldoorlog, sprak mij aan om met name meer te weten te komen over de familiebanden en sociale verhoudingen in die periode. In deze familieroman blijkt de standenmaatschappij onverkort in stand te zijn waarbij vrouwen niet kiesgerechtigd zijn en thuis te maken hebben met de man als patriarch.

Hoewel Engelse familieromans veelal het beeld hebben van er moeilijk doorheen kunnen komen, valt dit bij de roman over de familie Aubrey reuze mee. Een van de dochters, Rose, vertelt de geschiedenis op een zodanige wijze waardoor ik geboeid bleef en toch kennis kon nemen van veel details over het leven van de familie in de toenmalige maatschappij.

De familie Aubrey bestaande uit vader, moeder, drie meisjes en een jongen, bevinden zich in een van de laagste standen van die tijd. Vader Pieren heeft als journalist niet altijd vast werk en heeft het probleem dat – telkens wanneer hij een som geld ineens krijgt – het overgrote deel daarvan belegt in dubieuze effecten en zodoende de nodigde schulden opbouwt.

Moeder Clare probeert zo goed als mogelijk is het gezin te onderhouden en ervoor te zorgen dat de kinderen een redelijk niveau van onderwijs krijgen en daarnaast hun aspiraties voor muziek gevolg kunnen geven. Twee van de drie meisjes zijn erg muzikaal, terwijl de derde denkt dat zij muzikaal is en ten koste van alles het beeld in stand wil houden. De zoon, een nakomertje, heeft nog niet aangegeven wat hij graag in zijn vrije tijd wil doen.

Met vallen en opstaan en door herhaaldelijk te verhuizen probeert de familie Aubrey zich staande te houden. De vader trekt steeds meer de handen van zijn gezin af en laat alles aan de moeder over zoals het te woord staan van (ex-)werkgevers en schuldeisers. De vader trekt zich terug in zijn kantoortje waar hij zich bezighoudt met zaken waarover hij niets vertelt. Op een gegeven moment verdwijnt de vader heimelijk en laat hij zijn gezin berooid achter. Niemand weet waar hij zich ophoudt en zonder inbreng van geld dreigt de familie te gronde te gaan. Enkele in het huis aanwezige familieschilderijen zouden – indien het originelen zijn - de financiële toestand kunnen verbeteren. Of dit valse hoop is, vertelt het verhaal echter niet.

Met verwijzing naar het bovenstaande beveel ik de roman over de familie Aubrey van harte ter lezing aan.