Lezersrecensie
Donker én licht
Een subtiel geschreven coming to age en liefdesroman met veel dramatiek, maar met een knap in de hand gehouden emotie. Zo zou ik de vierde roman van Benedict Wells willen samenvatten, die zijn tienduizenden in Duitsland en naar het lijkt ook in Nederland verslaat.
De Duitse schrijver is weliswaar nog relatief jong maar weet toch de grauwe randen van het leven en de dood gerijpt neer te zetten. Het is te begrijpen dat veel lezers dit boek in hun hart sluiten, omdat je het haast niet droog kan houden bij de mate aan lijden dat de hoofdpersoon Jules en de liefde van zijn leven, Alva overkomt. Misschien is dat het enige minpunt van het verder geslaagde verhaal: er is teveel tegenslag.
Toch weet Wells de emotie in de hand te houden, zodat zelfs een laatste bezoek van de kinderen aan hun moeder draaglijk is om als lezer te ondergaan. Zet de verschillende drama’s maar eens op een rijtje: je zou er van terugschrikken om dit boek ter hand te nemen en toch, het is de moeite waard.
Wells gebruikt in zijn roman wisselende locaties waarin de ontwikkeling van Jules zich ontrolt: zijn familiehuis in Frankrijk, het tehuis in München, de berghut in Luzern, het ziekenhuis en dit alles met de melancholische zweem die typisch is voor meerdere Duitstalige auteurs. Dat spreekt mij persoonlijk aan in dit taalgebied. Op de een of andere manier mis ik dat in bijvoorbeeld de Nederlandstalige literatuur, die zoveel platter lijkt. Al moet je wel waken voor overdaad.
‘Het leven is geen nulsomspel. Het is ons niets verschuldigd en alles gaat zoals het gaat. Soms terecht, zodat alles zin lijkt te hebben, en soms zo onterecht dat je aan alles gaat twijfelen. Ik trok het masker van het gezicht van het lot af en vond daarachter alleen het toeval.’ (P. 253)
Wells laat je intussen mondjesmaat genieten van een cocktail van muziek (Nick Drake), literatuur, poëzie en schrijverschap (de wonderlijke en trieste figuur van de Russische schrijver Romanow), filosofie, fotografie dat al met al het boek ondanks de zwaarte van het lijden en de eenzaamheid toch tot een sfeervol en hoogst genietbare roman maakt.
De thema’s zijn tijdloos genoeg om dit boek vaker ter hand te nemen. Vier sterren.
De Duitse schrijver is weliswaar nog relatief jong maar weet toch de grauwe randen van het leven en de dood gerijpt neer te zetten. Het is te begrijpen dat veel lezers dit boek in hun hart sluiten, omdat je het haast niet droog kan houden bij de mate aan lijden dat de hoofdpersoon Jules en de liefde van zijn leven, Alva overkomt. Misschien is dat het enige minpunt van het verder geslaagde verhaal: er is teveel tegenslag.
Toch weet Wells de emotie in de hand te houden, zodat zelfs een laatste bezoek van de kinderen aan hun moeder draaglijk is om als lezer te ondergaan. Zet de verschillende drama’s maar eens op een rijtje: je zou er van terugschrikken om dit boek ter hand te nemen en toch, het is de moeite waard.
Wells gebruikt in zijn roman wisselende locaties waarin de ontwikkeling van Jules zich ontrolt: zijn familiehuis in Frankrijk, het tehuis in München, de berghut in Luzern, het ziekenhuis en dit alles met de melancholische zweem die typisch is voor meerdere Duitstalige auteurs. Dat spreekt mij persoonlijk aan in dit taalgebied. Op de een of andere manier mis ik dat in bijvoorbeeld de Nederlandstalige literatuur, die zoveel platter lijkt. Al moet je wel waken voor overdaad.
‘Het leven is geen nulsomspel. Het is ons niets verschuldigd en alles gaat zoals het gaat. Soms terecht, zodat alles zin lijkt te hebben, en soms zo onterecht dat je aan alles gaat twijfelen. Ik trok het masker van het gezicht van het lot af en vond daarachter alleen het toeval.’ (P. 253)
Wells laat je intussen mondjesmaat genieten van een cocktail van muziek (Nick Drake), literatuur, poëzie en schrijverschap (de wonderlijke en trieste figuur van de Russische schrijver Romanow), filosofie, fotografie dat al met al het boek ondanks de zwaarte van het lijden en de eenzaamheid toch tot een sfeervol en hoogst genietbare roman maakt.
De thema’s zijn tijdloos genoeg om dit boek vaker ter hand te nemen. Vier sterren.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Henri
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
