Gevoel van onbehagen heerst

Zolang er leven is is er hoop (2017) is een bundeling van twee romans van Renate Dorrestein (1954). Zolang er leven is is in 2004 verschenen en Is er hoop in 2009.

Gwen, Veronica en Beatrijs zijn al jarenlang vriendinnen en ieder jaar gaan ze samen een week op vakantie. Door de jaren heen zijn er mannen en kinderen bijgekomen, maar het jaarlijkse weekje blijft vaste prik. Zelfs als Veronica plotseling overlijdt en Beatrijs een nieuwe vriend met leasekind heeft, besluit de groep om de traditie in ere te houden. Maar of dat een goed idee is moet nog blijken. De sfeer binnen de groep is erg gespannen en om dat te doorbreken, gaan ze met zijn allen picknicken. Wanneer het weer omslaat gaat de groep chaotisch naar huis. Thuis aangekomen blijkt dat niemand baby Babette heeft meegenomen. Maandenlange onzekerheid slaat toe. Weet iemand waar Babette is? En leeft ze überhaupt nog?

In Zolang er leven is lees je over de verdwijning van Babette. In afwisselend perspectief lees je het verhaal van Gwen (de moeder van Babette), Laurens (de man van de overleden Veronica), Niels (het zoontje van Laurens en Veronica) en Beatrijs. De keuze van deze verschillende perspectieven geeft een afwisselende kijk en zet je meerdere malen op het verkeerde been omtrent de vermissing van Babette.

Is er hoop is het verhaal van Igor en zijn oma. Ook in dit boek is er gekozen voor een wisselend perspectief. Op het eerste oog heeft Is er hoop niets te maken met Zolang er leven is. Gaandeweg het verhaal kom je pas achter de connecties tussen boek 1 en 2. In eerste instantie lees je alleen aan de titels van de boeken dat de boeken bij elkaar horen. Beide titels samen vormen namelijk het gezegde: zolang er leven is, is er hoop.

Ook wanneer je de schrijfstijl tussen Zolang er leven is en Is er hoop gaat vergelijken, denk je dat deze boeken niet bij elkaar horen. Zolang er leven is bestaat uit lange hoofdstukken, veel perspectiefwisselingen en veel symboliek. Binnen dit boek is het getal drie belangrijk. Het boek bestaat uit drie delen, elk met drie hoofdstukken. Is er hoop bestaat daarentegen uit vier delen en 32 hoofdstukken, elke hoofdstuktitel komt uit een recept. Het taalgebruik in dit boek is veel simpeler, wat overigens goed past bij het hoofdpersonage Igor. Igor heeft een rugzakje, een geestelijke achterstand en werkt op de sociale werkplaats. Met de keuze voor dit simpelere taalgebruik laat Dorrestein het hoofdpersonage Igor geloofwaardig overkomen.

Om te weten wat er met Babette is gebeurd, moet de lezer beide delen lezen. Renate Dorrestein weet daarmee goed de spanning op te bouwen en te doseren. Beide boeken vertellen echter alleen het complete verhaal van Babette en niet van de andere personages uit deel één. Dat zorgt ervoor dat je als lezer met vragen en een onbehaaglijk gevoel achter blijft.