Net niet

Als politiek journalist en vervolgens woordvoerder en speechschrijver voor een ministerie kent Yvonne Doorduyn (1978) de politieke arena in Den Haag en Brussel.
Haar hoofdpersonnage Jacky Leeghwater is correspondent Europese Unie voor de Volkskrant. Na de scheiding van haar man Pim probeert ze te wennen aan het co-ouderschap van twee tienerdochters. Eerder heeft ze te kampen gehad met de terreur van een online stalker. De psychische gevolgen daarvan steken nog geregeld de kop op.
Op een avond ontmoet ze Didier Vermeire, fractieleider van de Groenen in het Europees Parlement, buiten de gebruikelijke werkomgeving. Het duurt niet lang of de twee storten zich in een seksuele verhouding, wat niet strookt met haar journalistieke onafhankelijkheid, noch met zijn imago van family man.
Langzamerhand ontdekt Jacky dat Didier een duister verleden heeft en ziet ze zich voor een dilemma geplaatst: gaat ze daarover publiceren of niet? Steeds meer vermengen onder- en bovenwereld zich met elkaar, tegen het decor van het Europees Parlement.

Ondanks de lange aanloop naar de kern, zit er voldoende spanning in het verhaal, maar de geloofwaardigheid laat hier en daar wel te wensen over. Daarbij lijkt er geen duidelijke keuze te zijn gemaakt voor een politieke thriller of een thriller die zich afspeelt in een politieke context. Het boek valt ook niet op door een bijzondere stijl. Met de veelvuldige herhaling en soms wat ongelukkig lopende zinnen maakt het het predicaat ‘literaire thriller’ niet waar.