WAUW.

Als ik dit boek zou moeten beschrijven in één woord, zou dat WAUW zijn. Met hoofdletters, want dit tweede verhaal in de zeven zussen reeks vond ik echt heel erg mooi.

Storm gaat over de tweede zus, Ally. Op het moment van Pa Salts overlijden is zij op zeilvakantie met haar geliefde Theo, niet zo ver van de plek waar hij in zee is begraven. Ook zij keert terug naar huis en leest haar brief. In eerste instantie doet ze er niets mee en wil ze genieten van haar geliefde en de zeilraces. Door een gebeurtenis stort haar leven in en keert ze haar zeilcarrière de rug toe. Ze wordt nieuwsgierig naar haar verleden en haar zoektocht brengt haar naar Noorwegen.

Ook dit boek bestaat uit twee verschillende verhaallijnen, heden en verleden. De verhaallijn in het verleden vond ik deze keer interessanter dan in het eerste deel van deze reeks. In beide verhaallijnen komen verschillende personages voor, maar ieder personage wordt op een fijne manier geïntroduceerd waardoor ik geen een keer in de war raakte over de personen.
Hoewel je enigszins een idee hebt hoe dit verhaal loopt, zijn er toch bepaalde gebeurtenissen die ik niet aan zag komen en mij zelfs ontroerde.

Je maakt het rouwproces van Ally van dichtbij mee en het is heel bijzonder om te lezen dat ze troost vindt in de muziek.
Ze speelt het stuk Ochtendstemming van componist Edvard Grieg op haar dwarsfluit en het mooie is dat een vroegere verhaallijn ons meevoert naar de tijd van Grieg zelf. Op mijn dwarsfluit speel ik ook graag ditzelfde muziekstuk van Grieg. Riley beschrijft deze momenten op een zeer beeldende en sfeervolle manier die heel passend is dit het stuk. Het klonk mij werkelijk als muziek in de oren en maakt ook dat ik dit boek vijf verdiende sterren geef.

Wederom zorgde de fijne schrijfstijl, de combinatie fictie en non-fictie en de goede verhaallijn ervoor dat ik dit boek snel uitlas. Mooi hoe verhaallijnen en personages zich met elkaar verwezen. Alles klopt in dit verhaal.