Ook Tiggy vindt haar plek

“In de gitanocultuur is de zon de god van mannen en de maan godin van vrouwen. Zonder zon en maan zou de mensheid niet kunnen bestaan. Zij zijn onze levenskracht. Er zouden ook geen mensen zijn zonder mannen en vrouwen. Ze zijn allebei sterk, maar hebben ieder eigen gaven, of eigen rol in universum.”

Tiggy D’Aplièse vertrekt na de dood van haar vader naar Schotland om daar aan de slag te gaan met dieren. Ze komt terecht op het landgoed Kinnaird van de intrigerende maar moeilijk te doorgronden Charlie.
Naast Charlie leert ze ook Chilly kennen. Hij vertelt haar dat ze een speciale gave heeft en dat het lot bepaald heeft dat hij haar op het pad van het verleden zal brengen. Ze duikt in haar verleden, komt terecht in Granada om het spoor van de Spaanse zigeunergemeenschap Sacramonte te volgen. Ze blijkt een connectie te hebben met de beroemde flamencodanseres La Candela, maar op welke manier?
Tijdens haar zoektocht ontmoet ze een paar familieleden en krijgt ze de kans om haar gave verder te ontwikkelen. Wanneer het lot een onverwachte wending neemt, moet ze beslissen om terug te gaan naar Kinnaird of om in Granada te blijven.

Weer een mooi verhaal over één van de zussen. Tiggy voelt soms dingen aan en de manier waarop dit gebracht wordt is mooi, maar maakt mij ook nog nieuwsgieriger naar Pa Salt. Is hij er nog wel, en waar dan? Ik geloof Tiggy en haar gave, maar wat is de reden dat hij er misschien nog wel is? Het maakt mij ook nog nieuwsgieriger naar de zevende zus…

Het viel mij op dat ik de verhaallijn in het heden dit keer voorspelbaarder vond dan in de andere verhalen, maar verder heb ik weer heerlijk gelezen. De verhaallijn in het verleden is weer goed uitgewerkt en de sfeer van de zigeuner- en flamencodanscultuur komt goed naar boven. Mooi hoe heden en verleden weer met elkaar verbonden worden en ook Tiggy haar plekje in de wereld vindt.
Hoewel in ieder boek een andere zus centraal staat, vind ik het wel erg leuk dat de zussen, hoe klein ook soms, toch even terugkeren.

Velen vinden dit het mooiste boek uit de serie, maar ondanks dat ik genoten heb van het mooie verhaal van Tiggy vond ik de verhalen van Ally en Star denk ik nog mooier. Ik ben benieuwd wat er achter het verhaal van Electra zit.

“Dit noemen wij Stormmaan. Staat voor wedergeboorte, de komst van de lente, de tijd om het verleden achter te laten en opnieuw te beginnen.”