De zeehonden stelen de show

3,5 sterren

Met Alle ogen op Mia schreef Susan Muskee niet zomaar een nieuwe feelgoodroman, maar eentje die direct voortkomt uit een opdracht. In de zomer van 2024 ging een livestream van het Golfbad van het Zeehondencentrum Pieterburen namelijk de wereld over toen een X-gebruiker de beelden deelde. Een community van duizenden volgers ontstond, van Nederland tot Japan. Uit dat moment groeide het concept voor Alle ogen op Mia: een fictief verhaal, maar geworteld in een stukje internetgeschiedenis. Een originele insteek, die Muskee met flair naar zich toe trekt. Een roman die vooral dankzij de zeehonden en de unieke context blijft hangen, en waar Muskee opnieuw laat zien waarom zij een van de meest veelzijdige namen in de Nederlandse feelgoodwereld is.

Hoofdpersoon Mia is de dochter van een wereldberoemde zeebioloog en wil niets liever dan haar eigen plek vinden buiten de schaduw van haar vader. Als verzorger bij de grootste zeehondenopvang van Europa, inmiddels gevestigd in Lauwersoog als onderdeel van het Werelderfgoedcentrum Waddenzee, lijkt ze eindelijk haar draai te vinden. Maar wanneer een van de livestreams van het centrum ineens internationaal viraal gaat, komt Mia onverwacht in de spotlights te staan. Terwijl duizenden kijkers smelten voor het jonge zeehondje Kiko, merkt Mia dat de druk toeneemt. Zeker wanneer haar vader zich steeds nadrukkelijker met haar werk bemoeit. Een toevallige ontmoeting gooit haar wereld en haar hart verder overhoop, en dwingt haar keuzes te maken over wat ze echt belangrijk vindt.

Omdat het verhaal voortkomt uit een concrete opdracht, ligt de nadruk sterker dan gebruikelijk op de setting: het werk in het zeehondencentrum en de zorg voor de dieren. Muskee beschrijft dat met zichtbaar plezier en kennis; de passie van Mia voor haar werk spat van de pagina’s. Tegelijkertijd werkt dat soms ook ietwat tegen: passages zijn soms vrij informatief en bijna beschrijvend, wat de vaart eruit kan halen. Je moet als lezer even door die stukken heen prikken om bij de kern van het verhaal te komen. Toch maakt juist dit inkijkje in de zorg voor zeehonden het boek onderscheidend binnen het feelgoodaanbod. Het straalt in alles door hoeveel Muskee zelf is gaan geven om de zeehonden.

Muskee’s eigen stempel is duidelijk aanwezig. Haar schrijfstijl ademt een serene kalmte. Wie haar audioboeken kent, hoort haast haar stem meelezen. Het leest prettig en ontspannen, zonder zwaar drama, met ruimte voor een vleugje humor. De romance in het verhaal ontvouwt zich rustig, al ligt de nadruk dit keer niet al te dik op de liefdesontwikkelingen. De complexe vader-dochterrelatie geeft de roman een emotionele laag die goed werkt.

Dat Muskee van alle markten thuis is, blijkt ook hier. Naast romans schrijft ze korte verhalen, maakte ze met de Waddenliefde-serie al een hele reeks luchtige novelles over de Waddeneilanden, en runt ze een succesvolle podcast (Liefteratuur). Bovendien spreekt ze met haar serene stem haar eigen luisterboeken in. Ze schrijft feelgood die luchtig is, maar nooit leeg, met herkenbare personages en situaties waarin emotie en relativering hand in hand gaan. Ook in Alle ogen op Mia is dat voelbaar, zelfs binnen de grenzen van een opdracht gestuurd verhaal.

Al met al is dit een fijne feelgoodroman met een originele insteek. De zeehonden stelen de show in dit boek, Mia is een hoofdpersoon waarvan je gaat houden, en de schrijfstijl van Muskee geeft het boek een rust die prettig wegleest. Aanrader dus!