Lezersrecensie
Prima tussendoortje, al is het geen hoogvlieger binnen het genre
Rona Halsall heeft zich in haar thuisland inmiddels stevig gevestigd als auteur van psychologische thrillers. Ze heeft al ruim tien titels op haar naam staan; Bruid en bruidegom is na De bigamist haar tweede boek dat in het Nederlands verschijnt.
Het verhaal opent met een duister voorval. Een verloofd stel rijdt op een regenachtige nacht naar huis, voor het laatst als ongetrouwd paar. Een ongeluk verandert alles. Kort daarna volgt de bruiloft, waarbij de belofte “tot de dood ons scheidt” ineens een heel letterlijke lading krijgt. Alleen zij weten wat er echt gebeurd is, en dat er al een moord is gepleegd. Wat volgt is een spel van leugens, manipulatie en wantrouwen, waarbij duidelijk wordt dat niemand is wie hij zegt te zijn.
Net als in De bigamist weet Halsall in het begin direct de toon te zetten. Er hangt een sluimerende dreiging die de lezer het verhaal in trekt, en de opbouw richting de eerste onthullingen is effectief. De plot ontwikkelt zich snel, met meerdere wendingen die voor korte stoten spanning zorgen. Toch valt halverwege op dat er wel erg veel gebeurt in korte tijd. Sommige gebeurtenissen voelen gehaast of uit de lucht gegrepen, waardoor de geloofwaardigheid wankelt. Hier geldt dat “less is more” het verhaal sterker had gemaakt.
De personages blijven grotendeels in dienst staan van het plot. Ze zijn eerder pionnen die verschoven worden om het verhaal draaiende te houden, dan mensen van vlees en bloed die de lezer echt leert kennen. Het resultaat is een verhaal dat inhoudelijk wel spannend blijft, maar emotioneel minder raakt. Halsalls schrijfstijl blijft wel vlot en leest makkelijk weg.
Qua sfeer en thematiek doet het denken aan een tamme versie van Freida McFadden: veel drama, verraad en manipulatie, maar minder scherp in uitwerking. De ontknoping mist de kracht om echt te verrassen; waar een open einde of subtiele laatste twist het verhaal langer had kunnen laten nagalmen.
Ondanks deze kanttekeningen is Bruid en bruidegom een degelijke psychologische thriller voor lezers die houden van familiedrama’s met een duister randje. Het tempo blijft hoog genoeg om door te willen lezen en de spanningsmomenten zijn effectief. Een prima tussendoortje voor liefhebbers van psychologische thrillers, al is het geen hoogvlieger binnen het genre.
Het verhaal opent met een duister voorval. Een verloofd stel rijdt op een regenachtige nacht naar huis, voor het laatst als ongetrouwd paar. Een ongeluk verandert alles. Kort daarna volgt de bruiloft, waarbij de belofte “tot de dood ons scheidt” ineens een heel letterlijke lading krijgt. Alleen zij weten wat er echt gebeurd is, en dat er al een moord is gepleegd. Wat volgt is een spel van leugens, manipulatie en wantrouwen, waarbij duidelijk wordt dat niemand is wie hij zegt te zijn.
Net als in De bigamist weet Halsall in het begin direct de toon te zetten. Er hangt een sluimerende dreiging die de lezer het verhaal in trekt, en de opbouw richting de eerste onthullingen is effectief. De plot ontwikkelt zich snel, met meerdere wendingen die voor korte stoten spanning zorgen. Toch valt halverwege op dat er wel erg veel gebeurt in korte tijd. Sommige gebeurtenissen voelen gehaast of uit de lucht gegrepen, waardoor de geloofwaardigheid wankelt. Hier geldt dat “less is more” het verhaal sterker had gemaakt.
De personages blijven grotendeels in dienst staan van het plot. Ze zijn eerder pionnen die verschoven worden om het verhaal draaiende te houden, dan mensen van vlees en bloed die de lezer echt leert kennen. Het resultaat is een verhaal dat inhoudelijk wel spannend blijft, maar emotioneel minder raakt. Halsalls schrijfstijl blijft wel vlot en leest makkelijk weg.
Qua sfeer en thematiek doet het denken aan een tamme versie van Freida McFadden: veel drama, verraad en manipulatie, maar minder scherp in uitwerking. De ontknoping mist de kracht om echt te verrassen; waar een open einde of subtiele laatste twist het verhaal langer had kunnen laten nagalmen.
Ondanks deze kanttekeningen is Bruid en bruidegom een degelijke psychologische thriller voor lezers die houden van familiedrama’s met een duister randje. Het tempo blijft hoog genoeg om door te willen lezen en de spanningsmomenten zijn effectief. Een prima tussendoortje voor liefhebbers van psychologische thrillers, al is het geen hoogvlieger binnen het genre.
1
Reageer op deze recensie
