Lezersrecensie
Adamsberg en het Woeste Leger
Over het boek
Adamsberg en het Woeste Leger. Zo zou de titel ook hebben kunnen luiden. Het is op en top een verhaal van Fred Vargas. Over een eeuwenoude, smerige bende, die levenden met zich mee voert en ze dan laat verdwijnen.
Het begint allemaal met de verdwijning van Michel Herbier, een ploert van een jager, hij doodt alleen wijfjes en de jonge dieren. In Ordebec, in de streek De Calvados. Zo wordt verteld door Valentine – Lina- Vendermot, een vrouw in een bloemetjesjurk en voorzien van een imposante boezem.
Onder het genot van een fles wijn, of twee, vertelt Danglard aan commissaris Adamsberg het verhaal van Gauchelin uit 1091, vijf jaar voor eerste kruistocht startte, over het Woeste leger of, zo u wilt, de troep, een duistere en stinkende en verminkte groep ruiters. Hellequin is hun heer en meester. Zij houden bij tijd en wijle thuis in dit stukje Frankrijk.
Jean-Baptist Adamsberg, de commissaris met de onbestemde duisterheid van geest, het gebrek aan gedachten, helder genoeg om een zin te kunnen afmaken, de kronkelige paden in zijn geest volgend, wordt op de zaak gezet.
De conclusie.
De kern van de aantrekkelijkheid van de thrillers van Fred Vargas is gelegen in de chaotische manier waarop Adamsberg zijn zaken, inclusief zijn tableau de la troupe, bestiert. Gelukkig komt daar geen woord Frans aan te pas. Nou ja, vooruit, een paar dan...
Het maakt allemaal onderdeel uit van de razend knap beschreven symbiotische relatie tussen werkelijkheid en fantasie, sprookje, verzinsel, verdichtsel, orde en waanzin. Veel subtiele, onderhuidse humor en een aantal sprookjesachtige verhalen,wreed en niet altijd eindigend met een ' Zij leefden nog lang en gelukkig'.
Het beste boek uit de reeks rond commissaris Adamsberg tot nu toe, ad rem, filosofisch, humoristisch, spannend en absurd zijn enkele onvermijdelijke kwalificaties na het lezen van deze verkwikkende thriller. Niet geschikt voor lezers die niet langs de lijntjes kunnen of willen lezen. Of lezers die heel vlug een boek uitlezen. Lees kalm, geniet van je calvados of schrobbelèrke en leg het schrijfsel op z’n tijd weg. Om het speurwerk te laten bezinken.
En, geloof het of niet, het achterste voren lezen, valt best mee. Ne, fooleg teh fo tein, teh etsrethca nerov nezel, tlav tseb eem.
Adamsberg en het Woeste Leger. Zo zou de titel ook hebben kunnen luiden. Het is op en top een verhaal van Fred Vargas. Over een eeuwenoude, smerige bende, die levenden met zich mee voert en ze dan laat verdwijnen.
Het begint allemaal met de verdwijning van Michel Herbier, een ploert van een jager, hij doodt alleen wijfjes en de jonge dieren. In Ordebec, in de streek De Calvados. Zo wordt verteld door Valentine – Lina- Vendermot, een vrouw in een bloemetjesjurk en voorzien van een imposante boezem.
Onder het genot van een fles wijn, of twee, vertelt Danglard aan commissaris Adamsberg het verhaal van Gauchelin uit 1091, vijf jaar voor eerste kruistocht startte, over het Woeste leger of, zo u wilt, de troep, een duistere en stinkende en verminkte groep ruiters. Hellequin is hun heer en meester. Zij houden bij tijd en wijle thuis in dit stukje Frankrijk.
Jean-Baptist Adamsberg, de commissaris met de onbestemde duisterheid van geest, het gebrek aan gedachten, helder genoeg om een zin te kunnen afmaken, de kronkelige paden in zijn geest volgend, wordt op de zaak gezet.
De conclusie.
De kern van de aantrekkelijkheid van de thrillers van Fred Vargas is gelegen in de chaotische manier waarop Adamsberg zijn zaken, inclusief zijn tableau de la troupe, bestiert. Gelukkig komt daar geen woord Frans aan te pas. Nou ja, vooruit, een paar dan...
Het maakt allemaal onderdeel uit van de razend knap beschreven symbiotische relatie tussen werkelijkheid en fantasie, sprookje, verzinsel, verdichtsel, orde en waanzin. Veel subtiele, onderhuidse humor en een aantal sprookjesachtige verhalen,wreed en niet altijd eindigend met een ' Zij leefden nog lang en gelukkig'.
Het beste boek uit de reeks rond commissaris Adamsberg tot nu toe, ad rem, filosofisch, humoristisch, spannend en absurd zijn enkele onvermijdelijke kwalificaties na het lezen van deze verkwikkende thriller. Niet geschikt voor lezers die niet langs de lijntjes kunnen of willen lezen. Of lezers die heel vlug een boek uitlezen. Lees kalm, geniet van je calvados of schrobbelèrke en leg het schrijfsel op z’n tijd weg. Om het speurwerk te laten bezinken.
En, geloof het of niet, het achterste voren lezen, valt best mee. Ne, fooleg teh fo tein, teh etsrethca nerov nezel, tlav tseb eem.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Jacques
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
