Uiterst plezant, deze thriller

Loopt er een gestoorde rond in Mollendaal die misdaden pleegt op basis van de boeken van Agatha Christie? Mollendaal, een plaats zonder hart, waar mensen bestonden die niet lazen en toch gelukkig leefden.

Het beantwoorden van die vraag is nou net iets voor de thrillerclub ' De thrillende vingers', in de Groenputhoeve. Soms heb ik de indruk èn verwachting dat Anton Pieck plots met een mooi dorpsgezicht opduikt. Dat zou zeer wel passen bij het vervoermiddel waarvan gebruik gemaakt wordt: een step. Daar komt bij dat het achter over slaan van enkele aperols de stoutmoedigheid van geest een impuls geeft.

Verwacht van Biebau geen bloederige taferelen en loeiende sirenes. Integendeel, het heengaan gebeurt onverwachts, terloops, zonder veel poespas. De humoristische taferelen overheersen. Subtiele humor die de lezer een emorme berg plezier bezorgt, mede door de zorgvuldig gekozen woordkeuze en een fijne schrijfstijl.

' Het groene goud. Ëen geschiedenis van de spruitjesteelt in de Lage Landen ' zou ik graag eens ter hand nemen. Helaas is de titel niet meer in de handel

Conclusie

Een uiterst plezante thriller met als belangrijkste conclusie dat nooit de rancune van een afgewezen kunstenaar annex minnaar moet worden onderschat.