Deen blijft op koers.

' De waddenthrillers van Mathijs Deen zijn het Nederlandse antwoord op de vele misdaadboeken uit Scandinavië ' , zo wordt gesteld in de Volkskrant. We gaan deze stelling eens tegen het licht houden.

Het verhaal begint als weduwe Cupido , de moeder van Liewe en Paula een bezoek brengt aan de notaris om de zaken te regelen m.b.t. haar nalatenschap. De familieverhoudingen worden.duidelijk. Het boek eindigt dan ook met een familiegebeuren. Gedichten van Rilke spelen hierbij een handzame rol. Niet eerder was Mathijs Deen zo op de filosofische toer. Doet dit afbreuk aan het verhaal? Neen, absoluut niet. De lezer kan gerust zijn, hij verdrinkt zeker niet in wellicht saaie filosofische beschouwingen voor de een en voedsel voor de geest voor de ander.

Het verhaal.draait om de verdwijning van Iona Grimstedt, onderzoekster van de eeuwenoude ijslagen. Iona verdwijnt van het schip dat haar terug moet brengen van Groenland naar huis.Zij was een glacioloog, een klimaathistoricus. Zij leest ijs, analyseer water, gaat over klimaatschommelingen, opwarming. Geen gezellig verhaal, in feite komt het er op neer dat we naar de bliksem gaan. In de Duitse Bocht is ze vermist geraakt. Iona is weg, van het dek verdwenen. Zelfmoord of heeft ze een duwtje gekregen?
De memorycard van een paar gigabyte laat Xander Rimbach wat opmerkelijks zien. Eerst veel later wordt Liewe Cupido betrokken in de opsporing. Overigens die Liewe komt behoorlijk chagrijnig over in dit verhaal. De samenwerking met de arme Xander, die zo zijn best doet. is geen succes. De ontrafeling van het mysterie is boeiend.

De stelling van de Volkskrant klopt niet. Het specifieke van de Scandinavische thrillers houdt veelal verband met de arctische omstandigheden, de isolatie en geslotenheid van de mensen die leven en werken in ijzingwekkende omstandigheden. Dat is in dit verhaal niet aan de orde.