Lezersrecensie
Zeer bijzondere leeservaring!
Op een niet nader genoemd, geïsoleerd eiland verdwijnen voortdurend zaken uit het geheugen van de mensen; linten, bloemen, vogels, boeken, noem maar op. Op het moment dat dat gebeurt, wordt het betreffende voorwerp ook direct door iedereen vernietigd. De Geheime Politie controleert met razzia-achtige acties voortdurend of mensen niet stiekem nog voorwerpen bewaren. De (niet met naam genoemde) hoofdpersoon, een jonge vrouw die schrijfster is, ziet dit gebeuren en probeert zich staande te houden in een wereld die alsmaar leger wordt.
Naast de vrouw kent het verhaal nog twee hoofdpersonen: de redacteur van de boeken die de vrouw schrijft (alleen maar aangeduid met R), en ‘de oude man’, een prachtig neergezet karakter dat probeert de vrouw terzijde te staan bij elk stukje geheugenverlies. R is een van de personen wiens geheugen niet aangetast is, en duikt onder in een geheime kamer in het huis van de vrouw. Een setting die direct doet denken aan Het Achterhuis van Anne Frank.
Tussen het hoofdverhaal door lezen we stukjes van de roman die de vrouw op dit moment schrijft. Ook die gaat, net als haar eerdere boeken, over verlies. Het verliezen van herinneringen en het proberen herinneringen te bewaren is de rode draag door het hele boek. Het is melancholiek van toon; de vrouw doet haar uiterste best zich gewiste dingen te herinneren, maar lijkt zich tegelijk te schikken in het lot. De tijd waarin het boek zich afspeelt, een winter met veel sneeuwbuien die alles bedekken, is een mooie metafoor die daarop aansluit.
De Geheugenpolitie is een van de meest bijzonder boeken die ik gelezen heb. Het is mysterieus, verrassend, beangstigend en aangrijpend tegelijk en roept al lezend voortdurend nieuwe vragen op. Want wat is er nou op het eiland precies aan de hand? Waarom worden voorwerpen uit het geheugen van mensen gewist? Wie zit daar achter? Waarom zijn de mensen zo gelaten hierover? En waarom zijn er mensen op wie het wissen van het geheugen geen effect heeft? Echte antwoorden hierop krijg je niet, dus volop voer voor speculatie en eigen invulling. Is het symbolisch voor het leven, waarin we naarmate we ouder worden alles vergeten en uiteindelijk onszelf verliezen? Is het een aanklacht tegen totalitaire regimes die, àlà 1984 of Brave New World, mensen willen conditioneren? Een prachtig boek om je in deze en andere vragen te verliezen!
Naast de vrouw kent het verhaal nog twee hoofdpersonen: de redacteur van de boeken die de vrouw schrijft (alleen maar aangeduid met R), en ‘de oude man’, een prachtig neergezet karakter dat probeert de vrouw terzijde te staan bij elk stukje geheugenverlies. R is een van de personen wiens geheugen niet aangetast is, en duikt onder in een geheime kamer in het huis van de vrouw. Een setting die direct doet denken aan Het Achterhuis van Anne Frank.
Tussen het hoofdverhaal door lezen we stukjes van de roman die de vrouw op dit moment schrijft. Ook die gaat, net als haar eerdere boeken, over verlies. Het verliezen van herinneringen en het proberen herinneringen te bewaren is de rode draag door het hele boek. Het is melancholiek van toon; de vrouw doet haar uiterste best zich gewiste dingen te herinneren, maar lijkt zich tegelijk te schikken in het lot. De tijd waarin het boek zich afspeelt, een winter met veel sneeuwbuien die alles bedekken, is een mooie metafoor die daarop aansluit.
De Geheugenpolitie is een van de meest bijzonder boeken die ik gelezen heb. Het is mysterieus, verrassend, beangstigend en aangrijpend tegelijk en roept al lezend voortdurend nieuwe vragen op. Want wat is er nou op het eiland precies aan de hand? Waarom worden voorwerpen uit het geheugen van mensen gewist? Wie zit daar achter? Waarom zijn de mensen zo gelaten hierover? En waarom zijn er mensen op wie het wissen van het geheugen geen effect heeft? Echte antwoorden hierop krijg je niet, dus volop voer voor speculatie en eigen invulling. Is het symbolisch voor het leven, waarin we naarmate we ouder worden alles vergeten en uiteindelijk onszelf verliezen? Is het een aanklacht tegen totalitaire regimes die, àlà 1984 of Brave New World, mensen willen conditioneren? Een prachtig boek om je in deze en andere vragen te verliezen!
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Jan59
Gesponsord
Een sinister geheim bedreigt de bekendste Amerikaanse presidentsverkiezingen. De erfgenamen van A.C. Porter is de zesde winnaar van de Hebban Thrillerprijs.
In een wrak voor de Texelse kust wordt een waardevolle trouwjurk gevonden. Het is aan archeologe Emilie om het verhaal achter de jurk te ontrafelen. Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.
Mirjam van Biemen was acht jaar oud toen haar moeder een einde aan haar leven maakte in een psychiatrische inrichting. Twintig jaar later gaat Mirjam op zoek naar antwoorden. Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.
