Sterk vervolg op een matig eerste deel

'Rood' is het tweede deel in de Cirkeltrilogie van Ted Dekker en volgt op ‘Zwart’. Om het verhaal in Rood te snappen is het echt essentieel dat je Zwart eerst gelezen hebt, er is geen proloog o.i.d. die je meeneemt in het eerdere deel.

In het eerste deel maakten we kennis met Thomas Hunter, die in 2010 met zijn zus in Denver woont. Als hij geraakt wordt door een kogel, ontwaakt hij in een heel andere wereld. Thomas komt erachter dat deze wereld een toekomstige versie van de huidige Aarde is, en dat volgens de overleveringen in die toekomstige wereld in de huidige wereld in 2010 het grootste deel van de mensheid vernietigd is door een virus dat opzettelijk is losgelaten. Elke keer dat Thomas in de ene wereld slaap valt, ontwaakt hij in de andere. Aanvankelijk gelooft niemand Thomas, maar uiteindelijk weet hij, doordat hij feiten uit de ‘toekomst’ mee kan nemen naar het ‘heden’ toch een aantal mensen te overtuigen van zijn gelijk en blijkt er inderdaad een criminele bende op het punt te staan een dodelijk virus los te laten. Aan het einde van ‘Zwart’ moest Thomas vluchten uit het gekleurde Bos en kwam hij samen met zijn vriendin Rachelle terecht in een klein bosgebied dat omgeven is door woestijn, waarin zich de Woestijnbewoners ophouden, die de Bosbewoners vijandig gezind zijn. In de loop van het verhaal ontdekt Thomas dat meerdere personen op de Nieuwe aarde een verbinding hebben met de personen op de Oude aarde, waaronder Rachelle. Ondertussen heeft op de Oude aarde een crimineel het virus losgelaten waarvoor Thomas in de 2010-wereld iedereen gewaarschuwd heeft. Er ontbrandt een spannende strijd op leven en dood.

Rood heeft een totaal andere toonzetting dan Zwart. Waar het eerste deel soms net een kinderboek leek, is het tweede deel veel meer volwassen, en een echte thriller. Ook zit er veel meer actie in. Tegen het einde gaan ontwikkelingen zelfs zo snel, met verraad van de ene persoon tegen de ander, en ontdekkingen wie met wie in welke wereld is verbonden, dat je je hoofd er ontzettend goed bij moet houden om de verhaallijn te blijven volgen. Het verdient zeker aanbeveling om gedurende het boek wat notities bij te houden wie nou eigenlijk wie is en welke afspraken er tussen welke partijen gemaakt zijn, zeker in het gedeelte dat zich op de toekomstige aarde afspeelt.

In het middengedeelte van Zwart zagen we een aantal zwaar religieuze hoofdstukken. Ook in Rood komt religie weer volop aan de orde, maar nu meer tegen het einde. Voor wie een beetje thuis is in het christelijke geloof zijn er duidelijke paralellen tussen dit verhaal en de lijdensweg van Jezus te ontdekken, en de boodschap dat God je genadig is, als je maar in hem blijft geloven. Het wordt daarmee dan ook een heuse religieuze thriller.

Ondertussen ontspint zich op de ‘Oude aarde’ ook een heuse thriller, die meer om politieke verwikkelingen en chantage draait. Het is elke keer weer spannend hoe de sprong van de ene naar de andere wereld verloopt, en naarmate het verhaal vordert wordt duidelijk gemaakt waarom alleen bepaalde personen deze sprong kunnen maken. Dat zit best ingenieus in elkaar en maakt het tot een uniek boek in het genre. De politieke strijd op de ‘oude aarde’ gaat me soms wat te gemakkelijk af; het gemak waarmee Thomas wordt uitgenodigd bij allerlei staatshoofden is soms wat kort door de bocht.

Waar ik over Zwart schreef dat ik nog niet zo goed wist wat ik met het verhaal aan moet en twijfelde over verder lezen, ben ik na het lezen van Rood een stuk enthousiaster, met name door de meer volwassen toonzetting en meer spanning in het verhaal. Ik ga dan ook beslist door met het volgende deel (Wit) en ben benieuwd welke wendingen Dekker daar aan dit verhaal weet te geven.