Huzarenstukje

In 'Wees onzichtbaar' neemt auteur Murat Isik ons samen met hoofdpersonage Metin mee naar de Amsterdamse wijk Bijlmermeer. Dit is de wijk waar de schrijver zelf opgroeide. Het kan dus best dat dit een autobiografisch werk is, maar dat blijkt nergens duidelijk uit.

Metin is vijf jaar als hij samen met zijn familie vanuit Duitsland naar de Bijlmer verhuisd. Hij heeft het heel moeilijk om onder het juk van zijn tirannieke, licht ontvlambare vader te raken maar heeft gelukkig wel een een liefhebbende moeder en een minder aanwezige zus.
Zijn ouders, maar toch vooral zijn moeder, hebben een parcours voor hem uitgestippeld van lagere school tot universiteit. Dat gaat niet altijd van een leien dakje, hij is namelijk het mikpunt van spot. 'Schoonmaker' werd zijn bijnaam, en laat dat nu ook de naam zijn die de schrijver in zijn jeugdjaren op school kreeg, is het dan toch autobiografisch?

Hoewel ik mij er zelf wat boos over maakte dat Metin zich zomaar liet doen, heeft de hele situatie met zijn vader en de pesterijen op school hem gemaakt tot de persoon die hij uiteindelijk is geworden. Een sterke, zelfzekere jongeman die zijn eigen keuzes durft maken.

Het verhaal speelt zich af in het Bijlmermeer van de jaren 80 en 90, een wijk die een smeltkroes van verschillende nationaliteiten was. Ook dat heeft bijgedragen tot de groei die Metin meemaakte.
Met zijn vader heeft het echter nooit geboterd, die was veel met zichzelf bezig, nam alles wat hij zei voor waar aan en kon agressief uit de hoek komen. Zo agressief dat er fysiek geweld aan te pas kwam en de politie ook moest tussenkomen en uiteindelijk leidde dit tot de scheiding van zijn ouders, al heeft dit wel lang geduurd vind ik persoonlijk. Koninginnedag was wel een uitzondering, toen is de familie, bij de verkoop van kebab als een hecht blok naar buiten gekomen, hier ging dan ook het langste hoofdstuk over.

Ikzelf was nog geen elf jaar maar toch werden de herinneringen aan de ramp die zich voltrok in de Bijlmermeer op 4 oktober 1992 door de sterkte van het boek naar boven gehaald.
Murat Isik is een geboren verteller en ik kan bijna niet geloven dat het boek pas vorig jaar is uitgebracht/geschreven. Want hoe hij de dingen omschrijft is het net of gisteren alles is gebeurd, hij zuigt je als het ware mee in het verhaal.

Het boek telt bijna 600 bladzijden, maar door de korte, afgewerkte hoofdstukken merk je daar niets van, en ben je er zo doorheen.
Nu is het wachten op een nieuw boek van deze fantastische schrijver, of nog beter de film van dit boek. Wees onzichtbaar is een huzarenstukje en werd terecht genomineerd voor de Libris Literatuurprijs, ik duim voor hem.