Lezersrecensie
Een gekwelde vader waar je toch hartelijk mee kan lachen
Zaken over vermiste kinderen worden vaak breed uitgemeten in de media. Vaak is het loos alarm, bijvoorbeeld als het gaat om een boos kind dat wil laten zien van niemand afhankelijk te zijn, maar dat toch weer thuiskomt. Maar als een kind niet meer terugkomt, zoeken ouders de schuld bij zichzelf.
Zwaar beproefd
Daar krijgt ook hoofdinspecteur Robert Kett van de Metropolitan Police uit Londen mee te maken in Doe niet open. Kett is een zwaar beproefde man. Zijn vrouw verdween vijf maanden geleden. Elke dag mist hij haar en hij zoekt naar een nieuw evenwicht in zijn leven, maar het is duidelijk dat het hem thuis boven het hoofd groeit. Als lezer vraag je je voortdurend af hoelang Kett het nog volhoudt om te werken onder hoogspanning, hoop te blijven koesteren dat zijn vrouw terugkomt en te zorgen voor zijn drie kleine kinderen waarvoor zijn liefde voelbaar is. Alle besognes geven het verhaal een emotionele lading die anders is dan die van de gebruikelijke scheidingsperikelen, waar het vaak over gaat in thrillers.
Horrorboeken
Doe niet open is het thrillerdebuut van Alex Smith, die vooral horrorboeken schreef voor kinderen en tieners. De Robert Kett-serie heeft nu negentien delen, waarvan er drie zijn vertaald in het Nederlands. In Doe niet open pakt Ketts calamiteitenverlof in zijn geboorteplaats Norwich anders uit dan verwacht. In plaats van tijd door te brengen met zijn drie jonge dochters, raakt hij betrokken bij een ontvoeringszaak van jonge meisjes, allemaal krantenbezorgsters.
Bulderende man
Het politieteam waar hij mee samenwerkt heeft de handen vol aan de verdwijningen. De commissaris van het plaatselijke politieteam weet alles beter, een bulderende man die met het vingertje wijst als iets fout loopt en iedereen vernedert. Een tegenhanger van Kett, die door Alex Smith is neergezet als iemand die op zijn instinct afgaat. Als de sporen in de vermissingszaak doodlopen, krijgt Kett tijdens de avondmaaltijd een ingeving dankzij zijn patatgooiende dochters. Hij observeert en ziet wat anderen ontgaat. Zijn ontdekkingen leiden tot kleine stapjes in het onderzoek naar de vermiste meisjes. Dat het gevaar vaak dichterbij is dan we denken, heeft Smith mooi verwerkt in het boek. Hij roept de vraag op hoe goed we de mensen om ons heen denken te kennen.
Verlaten huis
Het idee voor dit verhaal deed Smith op tijdens een donkere avond, toen hij een krantenbezorgster naar een verlaten huis zag lopen. Deze inspiratie heeft geleid tot een verhaal vol vaart, met een spanningsboog die constant strak staat en vol fijne personages. Ketts jonge dochters zorgen voor luchtige en soms lachwekkende twists. Zoals wanneer filmpjes van Peppa Pig op Ketts mobiele telefoon zijn dreumes afleiden. Of als zijn kinderen hem gebruiken als klauterpaal. Zo is Doe niet open een boek vol spanning, emotie en humor. De liefhebber kan uitkijken naar verdere belevenissen van deze gekwelde vader.
Deze recensie verscheen eerder op Boekenkrant.
Zwaar beproefd
Daar krijgt ook hoofdinspecteur Robert Kett van de Metropolitan Police uit Londen mee te maken in Doe niet open. Kett is een zwaar beproefde man. Zijn vrouw verdween vijf maanden geleden. Elke dag mist hij haar en hij zoekt naar een nieuw evenwicht in zijn leven, maar het is duidelijk dat het hem thuis boven het hoofd groeit. Als lezer vraag je je voortdurend af hoelang Kett het nog volhoudt om te werken onder hoogspanning, hoop te blijven koesteren dat zijn vrouw terugkomt en te zorgen voor zijn drie kleine kinderen waarvoor zijn liefde voelbaar is. Alle besognes geven het verhaal een emotionele lading die anders is dan die van de gebruikelijke scheidingsperikelen, waar het vaak over gaat in thrillers.
Horrorboeken
Doe niet open is het thrillerdebuut van Alex Smith, die vooral horrorboeken schreef voor kinderen en tieners. De Robert Kett-serie heeft nu negentien delen, waarvan er drie zijn vertaald in het Nederlands. In Doe niet open pakt Ketts calamiteitenverlof in zijn geboorteplaats Norwich anders uit dan verwacht. In plaats van tijd door te brengen met zijn drie jonge dochters, raakt hij betrokken bij een ontvoeringszaak van jonge meisjes, allemaal krantenbezorgsters.
Bulderende man
Het politieteam waar hij mee samenwerkt heeft de handen vol aan de verdwijningen. De commissaris van het plaatselijke politieteam weet alles beter, een bulderende man die met het vingertje wijst als iets fout loopt en iedereen vernedert. Een tegenhanger van Kett, die door Alex Smith is neergezet als iemand die op zijn instinct afgaat. Als de sporen in de vermissingszaak doodlopen, krijgt Kett tijdens de avondmaaltijd een ingeving dankzij zijn patatgooiende dochters. Hij observeert en ziet wat anderen ontgaat. Zijn ontdekkingen leiden tot kleine stapjes in het onderzoek naar de vermiste meisjes. Dat het gevaar vaak dichterbij is dan we denken, heeft Smith mooi verwerkt in het boek. Hij roept de vraag op hoe goed we de mensen om ons heen denken te kennen.
Verlaten huis
Het idee voor dit verhaal deed Smith op tijdens een donkere avond, toen hij een krantenbezorgster naar een verlaten huis zag lopen. Deze inspiratie heeft geleid tot een verhaal vol vaart, met een spanningsboog die constant strak staat en vol fijne personages. Ketts jonge dochters zorgen voor luchtige en soms lachwekkende twists. Zoals wanneer filmpjes van Peppa Pig op Ketts mobiele telefoon zijn dreumes afleiden. Of als zijn kinderen hem gebruiken als klauterpaal. Zo is Doe niet open een boek vol spanning, emotie en humor. De liefhebber kan uitkijken naar verdere belevenissen van deze gekwelde vader.
Deze recensie verscheen eerder op Boekenkrant.
1
Reageer op deze recensie
