Lezersrecensie
Twijfel geen moment en laat je meevoeren met de woorden van Pip Williams, je zult getrakteerd worden op een prachtige roman.
Esme is geboren in een wereld van woorden. Haar plaats was als jong meisje onder de sorteertafel in het scriptorium, een heel gewone schuur in een achtertuin van een huis in Oxford. Daar verzamelen dr. Murray en zijn assistenten (de lexicografen) woorden, om met al die woorden het woordenboek te vormen. Geschreven op perfect op maat gesneden blaadjes, kwamen vanuit het hele land (en soms zelfs vanuit het buitenland) woorden, voorzien van een voorbeeldzin, die gecontroleerd werden door de lexicografen, om vervolgens in het juiste vakje van de vakkenkast opgeborgen te worden.
Het is daar dat Esme (dan bijna zes jaar) haar eerste woord naar haar toe ziet komen. Een blaadje dat van de rand van de tafel afgleed en in haar schoot dwarrelde. Het woord was broodslavin. Een woord met een grote betekenis en dat een rol zal spelen tot aan het einde van haar leven. Maar ook het eerste woord van haar verzameling vergeten woorden, een koffer vol verkeerd gesorteerde, weggegooide of genegeerde woorden die Esme helpen de wereld beter te begrijpen.
“Woorden veranderen mettertijd, weet je. Hoe ze eruitzien, hoe ze klinken; soms verandert zelfs hun betekenis. Ze hebben hun eigen geschiedenis.”-Pip Williams
Toen ik de cover zag en de titel van dit boek voor het eerst las, werd ik gelijk aangetrokken tot dit boek. Het maakte mij nieuwsgierig, want wat zouden er in een boek met vergeten woorden voor woorden staan? Ik maakte mij wel een beetje zorgen. Zou een boek dat over het woordenboek gaat en ruim 450 bladzijden telt, wel interessant genoeg zijn om te lezen?
Er is op deze vraag maar één antwoord mogelijk: Ja zeker! Het boek is absoluut niet saai of technisch. Het is juist een prachtige roman, die gebaseerd is op waargebeurde feiten en vol woorden die voor altijd bij je zullen blijven.
Pip Williams heeft dit boek rondom het leven van Esme geschreven. Vanaf de eerste bladzijden word je in het verhaal gezogen. Esme is dan nog een jong meisje dat opgroeit zonder moeder. Al heel jong leert ze dat sommige woorden belangrijker zijn dan andere. Langzaam groeit ze op tot een jonge vrouw die weet wat ze wil: net als haar vader als lexicograaf in het scriptorium werken. Maar veel rechten hadden vrouwen in die tijd (het verhaal speelt zich af van 1886 tot 1915) nog niet. Maar Esme weet zich staande te houden en komt uiteindelijk zelfs voor vrouwen op.
De schrijfster wilde met deze roman een poging doen om te doorgronden hoe de manier waarop we taal definiëren ons misschien wel definieert. Hiervoor heeft ze Esme tussen de woorden geplaatst om te zien wat voor effect de woorden op haar zouden hebben. Dit is echt uitstekend gelukt. Want in het begin was ik vooral blij dat het boek prettig las, maar hoe verder ik in het boek kwam en Esme steeds ouder werd, kregen de woorden op mij ook steeds meer effect. Hierdoor werd ik steeds meer betrokken bij het verhaal en moest ik weten hoe het verder zou gaan.
Het boek is verdeeld in 6 delen. Deze delen zijn ingedeeld aan de hand van de woorden van het woordenboek, zodat je begint bij de b in 1887 en eindigt met de w in 1928. Hierdoor zie je het woordenboek groeien, zonder er erg in te hebben en heeft het boek een goede opbouw gekregen.
Belangrijke zaken zoals het vrouwenkiesrecht en de Eerste Wereldoorlog zijn verweven met de geschiedenis van het tot stand komen van de Oxford English Dictionary. Ik vind het bijzonder knap hoe Pip Williams het voor elkaar heeft gekregen dit allemaal in het verhaal te verwerken. En dan op zo’n wijze dat je als lezer zelfs emotioneel betrokken blijft tot aan de laatste bladzijde.
Op de cover staat geschreven dat er dit jaar geen originelere roman zal verschijnen (Tom Keneally) en ik denk dat hij helemaal gelijk heeft. Ik denk dat dit boek zelfs heel hoog zal eindigen, wanneer er een lijst met de meest originele verhalen zal worden samengesteld.
Ik kan op dit moment dan ook geen boek bedenken waarmee ik het zou kunnen vergelijken. Twijfel dus geen moment en laat je meevoeren met de woorden van Pip Williams, je zult getrakteerd worden op een prachtige roman.
Ik waardeer dit boek op 5 sterren.
kijk voor nog meer leuke recensie op boekenblog indeboekenkast.com
Het is daar dat Esme (dan bijna zes jaar) haar eerste woord naar haar toe ziet komen. Een blaadje dat van de rand van de tafel afgleed en in haar schoot dwarrelde. Het woord was broodslavin. Een woord met een grote betekenis en dat een rol zal spelen tot aan het einde van haar leven. Maar ook het eerste woord van haar verzameling vergeten woorden, een koffer vol verkeerd gesorteerde, weggegooide of genegeerde woorden die Esme helpen de wereld beter te begrijpen.
“Woorden veranderen mettertijd, weet je. Hoe ze eruitzien, hoe ze klinken; soms verandert zelfs hun betekenis. Ze hebben hun eigen geschiedenis.”-Pip Williams
Toen ik de cover zag en de titel van dit boek voor het eerst las, werd ik gelijk aangetrokken tot dit boek. Het maakte mij nieuwsgierig, want wat zouden er in een boek met vergeten woorden voor woorden staan? Ik maakte mij wel een beetje zorgen. Zou een boek dat over het woordenboek gaat en ruim 450 bladzijden telt, wel interessant genoeg zijn om te lezen?
Er is op deze vraag maar één antwoord mogelijk: Ja zeker! Het boek is absoluut niet saai of technisch. Het is juist een prachtige roman, die gebaseerd is op waargebeurde feiten en vol woorden die voor altijd bij je zullen blijven.
Pip Williams heeft dit boek rondom het leven van Esme geschreven. Vanaf de eerste bladzijden word je in het verhaal gezogen. Esme is dan nog een jong meisje dat opgroeit zonder moeder. Al heel jong leert ze dat sommige woorden belangrijker zijn dan andere. Langzaam groeit ze op tot een jonge vrouw die weet wat ze wil: net als haar vader als lexicograaf in het scriptorium werken. Maar veel rechten hadden vrouwen in die tijd (het verhaal speelt zich af van 1886 tot 1915) nog niet. Maar Esme weet zich staande te houden en komt uiteindelijk zelfs voor vrouwen op.
De schrijfster wilde met deze roman een poging doen om te doorgronden hoe de manier waarop we taal definiëren ons misschien wel definieert. Hiervoor heeft ze Esme tussen de woorden geplaatst om te zien wat voor effect de woorden op haar zouden hebben. Dit is echt uitstekend gelukt. Want in het begin was ik vooral blij dat het boek prettig las, maar hoe verder ik in het boek kwam en Esme steeds ouder werd, kregen de woorden op mij ook steeds meer effect. Hierdoor werd ik steeds meer betrokken bij het verhaal en moest ik weten hoe het verder zou gaan.
Het boek is verdeeld in 6 delen. Deze delen zijn ingedeeld aan de hand van de woorden van het woordenboek, zodat je begint bij de b in 1887 en eindigt met de w in 1928. Hierdoor zie je het woordenboek groeien, zonder er erg in te hebben en heeft het boek een goede opbouw gekregen.
Belangrijke zaken zoals het vrouwenkiesrecht en de Eerste Wereldoorlog zijn verweven met de geschiedenis van het tot stand komen van de Oxford English Dictionary. Ik vind het bijzonder knap hoe Pip Williams het voor elkaar heeft gekregen dit allemaal in het verhaal te verwerken. En dan op zo’n wijze dat je als lezer zelfs emotioneel betrokken blijft tot aan de laatste bladzijde.
Op de cover staat geschreven dat er dit jaar geen originelere roman zal verschijnen (Tom Keneally) en ik denk dat hij helemaal gelijk heeft. Ik denk dat dit boek zelfs heel hoog zal eindigen, wanneer er een lijst met de meest originele verhalen zal worden samengesteld.
Ik kan op dit moment dan ook geen boek bedenken waarmee ik het zou kunnen vergelijken. Twijfel dus geen moment en laat je meevoeren met de woorden van Pip Williams, je zult getrakteerd worden op een prachtige roman.
Ik waardeer dit boek op 5 sterren.
kijk voor nog meer leuke recensie op boekenblog indeboekenkast.com
2
Reageer op deze recensie
Meer recensies van jolaplus
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
