Lezersrecensie
Een heerlijke streekroman die je weer een heel nieuwe kijk op het leven van de mensen op Schouwen-Duiveland rond 1932 laat zien!
Joppa heeft jarenlang als ongetrouwde, jongste dochter voor haar ouders gezorgd. Maar nu haar vader ook is overleden, moet ze een keuze maken hoe ze rond wil komen. Ze moet er niet aan denken om voor iemand als huishoudster te gaan werken om naar de pijpen van een ander te gaan dansen. Trouwen? Dat had ze nog nooit eerder overwogen. Bovendien wilde ze helemaal niet uit haar huisje. Ze had wel een plannetje. Met de komst van het vliegveld in de Buitenpolder kwamen er ook steeds meer mensen uit de grote stad naar hun streek. En die mensen moesten toch ergens overnachten. Als ze nu eens van haar deel van de erfenis het huisje weet te kopen en het op weet te knappen om het vervolgens te kunnen verhuren als pension. Ondanks dat haar familie niet achter haar plannen staat, zet ze door en opent ze haar pension en weten de toeristen haar huisje te vinden. Maar dan staan er op een dag plotseling drie mannen voor haar deur. Bas, Bob en Berend Verkerk willen twee volle weken bij haar overnachten. Zoveel kerels in huis bij een alleenstaande vrouw zorgen natuurlijk voor de nodige roddels. Toch besluit ze de kamer aan hen te verhuren en langzaam aan merkt Joppa dat er tussen Bas en haar een aangenaam gevoel heerst. Zou ze bij hem dan eindelijk de liefde kunnen vinden? Of bevindt die zich toch ergens anders?
“Hij was vertrokken en ze wist niet eens of ze nu opgelucht was na die laatste avond op het vliegveld, of juist dat ze hem miste, want hij had haar op de wang gezoend voor hij vertrok en haar nadrukkelijk beloofd dat hij zou schrijven en in het voorjaar terug zou komen en dat hij hoopte dat ze op hem wachtte, want hij had nog nooit zo’n mooie, lieve vrouw ontmoet als zij!”– Gerda van Wageningen
Stilte voor de storm is het tweede deel uit de Vuurtorentrilogie. Eerder verscheen De dochter van de lichtwachter. Het verhaal gaat verder waar het eerste boek eindigde. Wel maak je een sprongetje in de tijd en is het ongeveer 15 jaar later dan waar deel 1 eindigde. Dit maakt dat de personages ouder en volwassener zijn geworden. Het is fijn dat alle personages uit het eerste deel terugkomen in dit verhaal en dat je nu weet hoe het gezinsleven van de personages uit deel 1 eruit is komen te zien. In deel 1 was ik fan van Betsy. Echter is de hoofdrol nu voor Joppa van der Klooster. Ik was al heel gauw weg van Joppa. Ze laat zien hoe sterk een ongetrouwde vrouw in haar schoenen moest staan om een eigen onafhankelijk leven op te kunnen bouwen. Je hoopt gewoon dat het haar lukt en dat ze haar geluk vindt.
Het verhaal speelt zich af in de eerste helft van de twintigste eeuw. Gerda van Wageningen heeft veel onderzoek gedaan naar de geschiedenis waar het verhaal zich afspeelt, Haamstede. Dit merk je tijdens het lezen. Je waant je helemaal in die tijd. De tweede wereldoorlog moet nog uitbarsten. Toch lees je af en toe al over de zorgen die er al onder de bevolking zijn.
Belangrijk voor het verhaal is de komst van het vliegveld en de welvaart die hiermee gepaard gaat. Niet iedereen kan even goed met al deze veranderingen die de komst van toeristen met zich mee brengt omgaan. Het is Gerda van Wageningen erg goed gelukt deze veranderingen en persoonlijke strijd van de plaatselijke bevolking neer te schrijven.
“Het leven ging verder, en het leven beloofde de nodige veranderingen nu er in het duingebied zoveel gaande was.”-Gerda van Wageningen.
Wat ik erg knap vind aan de schrijfstijl van Gerda van Wageningen is, dat zij historische feiten en weetjes op een plezierige manier in het verhaal weet te schrijven. Zo leer je ongemerkt toch weer iets nieuws zonder dat het saai is. In dit geval de komst van het vliegveld en het miljonairslijntje die ervoor zorgden dat rijke Rotterdammers naar het Casino toe konden.
Ook weet Gerda van Wageningen steeds net op tijd een grote wending in het verhaal laten plaatsvinden waardoor je als lezer geboeid blijft doorlezen. Je wilt gewoon weten hoe het af gaat lopen!
Zo ben ik ook reuze benieuwd naar het slot van deze trilogie: Verduisterd licht. Ik verwacht dat we opnieuw een sprongetje in de tijd zullen maken en dat we tijdens of net na de tweede wereldoorlog uit zullen komen. Opnieuw hoop ik alle personages tegen te komen en erachter te komen hoe het nu met iedereen gaat en wie dan de hoofdrol krijgt in het nieuwe verhaal. Ik ga dit laatste deel dan ook zeker lezen!
Hou je van een mooie historische roman met inhoud? Kun je ook zo genieten van spanning en romantiek in een verhaal? En heb je ook zo genoten van deel 1? Dan moet je zeker Stilte voor de storm lezen. Een heerlijke streekroman die je weer een heel nieuwe kijk op het leven van de mensen op Schouwen-Duiveland rond 1932 laat zien! Ik waardeer dit boek op 4 sterren.
“Hij was vertrokken en ze wist niet eens of ze nu opgelucht was na die laatste avond op het vliegveld, of juist dat ze hem miste, want hij had haar op de wang gezoend voor hij vertrok en haar nadrukkelijk beloofd dat hij zou schrijven en in het voorjaar terug zou komen en dat hij hoopte dat ze op hem wachtte, want hij had nog nooit zo’n mooie, lieve vrouw ontmoet als zij!”– Gerda van Wageningen
Stilte voor de storm is het tweede deel uit de Vuurtorentrilogie. Eerder verscheen De dochter van de lichtwachter. Het verhaal gaat verder waar het eerste boek eindigde. Wel maak je een sprongetje in de tijd en is het ongeveer 15 jaar later dan waar deel 1 eindigde. Dit maakt dat de personages ouder en volwassener zijn geworden. Het is fijn dat alle personages uit het eerste deel terugkomen in dit verhaal en dat je nu weet hoe het gezinsleven van de personages uit deel 1 eruit is komen te zien. In deel 1 was ik fan van Betsy. Echter is de hoofdrol nu voor Joppa van der Klooster. Ik was al heel gauw weg van Joppa. Ze laat zien hoe sterk een ongetrouwde vrouw in haar schoenen moest staan om een eigen onafhankelijk leven op te kunnen bouwen. Je hoopt gewoon dat het haar lukt en dat ze haar geluk vindt.
Het verhaal speelt zich af in de eerste helft van de twintigste eeuw. Gerda van Wageningen heeft veel onderzoek gedaan naar de geschiedenis waar het verhaal zich afspeelt, Haamstede. Dit merk je tijdens het lezen. Je waant je helemaal in die tijd. De tweede wereldoorlog moet nog uitbarsten. Toch lees je af en toe al over de zorgen die er al onder de bevolking zijn.
Belangrijk voor het verhaal is de komst van het vliegveld en de welvaart die hiermee gepaard gaat. Niet iedereen kan even goed met al deze veranderingen die de komst van toeristen met zich mee brengt omgaan. Het is Gerda van Wageningen erg goed gelukt deze veranderingen en persoonlijke strijd van de plaatselijke bevolking neer te schrijven.
“Het leven ging verder, en het leven beloofde de nodige veranderingen nu er in het duingebied zoveel gaande was.”-Gerda van Wageningen.
Wat ik erg knap vind aan de schrijfstijl van Gerda van Wageningen is, dat zij historische feiten en weetjes op een plezierige manier in het verhaal weet te schrijven. Zo leer je ongemerkt toch weer iets nieuws zonder dat het saai is. In dit geval de komst van het vliegveld en het miljonairslijntje die ervoor zorgden dat rijke Rotterdammers naar het Casino toe konden.
Ook weet Gerda van Wageningen steeds net op tijd een grote wending in het verhaal laten plaatsvinden waardoor je als lezer geboeid blijft doorlezen. Je wilt gewoon weten hoe het af gaat lopen!
Zo ben ik ook reuze benieuwd naar het slot van deze trilogie: Verduisterd licht. Ik verwacht dat we opnieuw een sprongetje in de tijd zullen maken en dat we tijdens of net na de tweede wereldoorlog uit zullen komen. Opnieuw hoop ik alle personages tegen te komen en erachter te komen hoe het nu met iedereen gaat en wie dan de hoofdrol krijgt in het nieuwe verhaal. Ik ga dit laatste deel dan ook zeker lezen!
Hou je van een mooie historische roman met inhoud? Kun je ook zo genieten van spanning en romantiek in een verhaal? En heb je ook zo genoten van deel 1? Dan moet je zeker Stilte voor de storm lezen. Een heerlijke streekroman die je weer een heel nieuwe kijk op het leven van de mensen op Schouwen-Duiveland rond 1932 laat zien! Ik waardeer dit boek op 4 sterren.
4
Reageer op deze recensie
