Wauw ! Aangenaam verrast!

Toen Esther me vroeg om mee te doen met de blogtour, heb ik geen ogenblik getwijfeld. Vakantie zou me tijd geven om het tweede boek van de trilogie door te nemen. Ik had ondanks het chaotische schrijven van deel 1, wel een connectie gevoeld met de personages en het verhaal. Hier kon je zoveel meer mee doen. Maar dat was misschien ook het probleem. Dat je met dit verhaal ook nog alle kanten uit kan.
Ik heb er geen spijt van gehad. Bij het openmaken van mijn pakket lag al direct een paperback met een mooie cover bloot. De ogen van de profielfoto kijken je direct uitnodigend aan. Het zijn ogen die je integreren en waarvan je de diepere betekenis wil gaan van uitpluizen. Als ik de 2 boeken naast elkaar leg, was dit waarschijnlijk van deel 1 ook de bedoeling. Maar dit is me volledig ontgaan. Dit lag dan misschien ook aan mijn eigen onwetendheid in het bekijken en lezen van boeken.
Het boek zelf leest heel vlot, voldoende aandacht gevend aan personages, omgeving en gebeurtenissen. Heel wat puntjes die ik beschreven had bij mijn recensie van “Het groen kristal” ( zie lookie.be ) zijn min op meer weggewerkt. Daar heeft de schrijfster duidelijk haar werk van gemaakt.
Als je als lezer, een toeschouwer wordt in een boek, heb je het voor mij gemaakt. Je zweeft als het ware door het verhaal.
Je zou “Het huis van de roos” waarschijnlijk wel alleenstaand kunnen lezen. Mede omdat bepaalde situaties wel verwijzen naar deel 1 , maar voldoende onderlegd zijn om het te begrijpen.
Boek 2 is onderverdeeld in 3 delen. Ik ga hier niet tot in detail over gaan, omdat je dit als lezer het beste zelf ondervindt.
Het eerste deel is de kennismaking tussen Conrad en Bridget. Omdat zij elkaar ook nog beter moeten leren kennen, maken die beschrijvingen het nog reëler voor de lezer. Onverwachts krijgen ze er een gevangene bij die veel meer van hun aandacht eist dan ze gedacht hadden. Door de aanwezigheid van Duncan, krijgen we ook meer zicht hoe het leven op Terra 7 er uit ziet. Welke rassen er zijn en hoe de mensen daar met elkaar omgaan.
In deel 2 krijgen we te maken met een grotere verbondenheid tussen de 3 hoofdpersonages van het boek. Maken van bepaalde keuzes wordt er niet gemakkelijker om. Het wordt op zich wel duidelijk wie de echte vijand in dit hele gebeuren wordt.
En die gaan ze samen bestrijden in deel 3.
Het is een open einde, waardoor de weg open ligt naar boek 3 : Het antiparadijs.
Ik kijk er alvast met spanning naar uit.