Lezersrecensie
Nieuwsgierig ? Zij ook !
Claire is 49, gescheiden en moeder van twee puberdochters die ze deelt met haar ex Wim. Haar leven kabbelt rustig voort tussen werk, boodschappen en het pendelen van haar dochters tussen twee huizen. Haar huwelijk met Wim liep stuk omdat hij "meer avontuur" wilde, iets waar Claire weinig behoefte aan had – zeker niet nadat ze moeder werd.
Tot de dag dat er een nieuwe buurman tegenover haar komt wonen.
Hij is jonger, mysterieus, en vooral: hij laat soms net iets te veel zichtbaar door een kier in zijn gordijnen. Claire merkt dat ze steeds vaker naar zijn raam tuurt, haar fantasie slaat op hol, en haar eigen lijf – dat ze lang vergeten leek – begint zich op een verrassende manier te roeren. Wat begint als een onschuldige nieuwsgierigheid, verandert in een heftige innerlijke storm. Als ze elkaar op straat tegenkomen en hun blikken elkaar raken, is er geen weg meer terug. Claire voelt dingen die ze nooit eerder heeft gevoeld, of misschien allang vergeten was.
Wat deze novelle zo sterk maakt, is dat Sylvia Winter met veel gevoel en humor schrijft over verlangen, zelfontdekking en het herontdekken van je vrouw-zijn, zelfs als je dacht dat dat hoofdstuk al dicht was. Claire is herkenbaar en menselijk – geen glamourvrouw, maar iemand die je buurtje zou kunnen zijn. De manier waarop haar fantasieën haar dagelijkse leven binnensluipen is spannend, grappig en soms ook pijnlijk eerlijk.
Maar ondanks het broeiende verlangen en de lichamelijke spanning, blijft het verhaal smaakvol en fijnzinnig geschreven. Winter schrijft erotische proza; het verhaal wordt op geen enkel moment vulgair of aanstootgevend. In plaats daarvan krijg je een intieme, herkenbare inkijk in de verlangens en twijfels van een vrouw die zichzelf opnieuw begint te ontdekken.
‘De man aan de overkant’ is een subtiele, intieme novelle over verlangen, verbeelding en het herwinnen van jezelf, met humor, warmte en stijl verteld. Een klein boekje met grote zeggingskracht.
Tot de dag dat er een nieuwe buurman tegenover haar komt wonen.
Hij is jonger, mysterieus, en vooral: hij laat soms net iets te veel zichtbaar door een kier in zijn gordijnen. Claire merkt dat ze steeds vaker naar zijn raam tuurt, haar fantasie slaat op hol, en haar eigen lijf – dat ze lang vergeten leek – begint zich op een verrassende manier te roeren. Wat begint als een onschuldige nieuwsgierigheid, verandert in een heftige innerlijke storm. Als ze elkaar op straat tegenkomen en hun blikken elkaar raken, is er geen weg meer terug. Claire voelt dingen die ze nooit eerder heeft gevoeld, of misschien allang vergeten was.
Wat deze novelle zo sterk maakt, is dat Sylvia Winter met veel gevoel en humor schrijft over verlangen, zelfontdekking en het herontdekken van je vrouw-zijn, zelfs als je dacht dat dat hoofdstuk al dicht was. Claire is herkenbaar en menselijk – geen glamourvrouw, maar iemand die je buurtje zou kunnen zijn. De manier waarop haar fantasieën haar dagelijkse leven binnensluipen is spannend, grappig en soms ook pijnlijk eerlijk.
Maar ondanks het broeiende verlangen en de lichamelijke spanning, blijft het verhaal smaakvol en fijnzinnig geschreven. Winter schrijft erotische proza; het verhaal wordt op geen enkel moment vulgair of aanstootgevend. In plaats daarvan krijg je een intieme, herkenbare inkijk in de verlangens en twijfels van een vrouw die zichzelf opnieuw begint te ontdekken.
‘De man aan de overkant’ is een subtiele, intieme novelle over verlangen, verbeelding en het herwinnen van jezelf, met humor, warmte en stijl verteld. Een klein boekje met grote zeggingskracht.
1
Reageer op deze recensie