Lezersrecensie
Puur, grof, bruut, met gevoel.Een snoeiharde parel!
Met dank aan Terrence Lauerhohn voor het recensie-exemplaar.
Auteur: Terrence Lauerhohn
Uitgever: Ambilicious
Aantal pagina’s: 173
Genre: Thriller
Verschijningsdatum: december 2016
Over de auteur:
Terrence is geboren op 31 mei 1960 in een Brabantse wieg te ’s Hertogenbosch. Pas op 51 jarige leeftijd schreef hij zijn eerste roman, Noptula (Science-fiction), die goede reviews ontving. Sindsdien zijn en worden een flink aantal kortverhalen van hem in genre-magazines en verhalenbundels gepubliceerd, waarvan verschillende zelfs in de USA.
Terrence Lauerhohn heeft zichzelf voor een derde maal op een rij overtroffen met een thriller. Was zijn eerste boek De negen cirkels volgens zijn woorden Dark Fantasy met een knipoog, Wegversperring paste volgens trouwe lezers prima tussen de Stephen King boeken. Met Nirwana raakt hij vlijmscherp wat verslaving met iemand kan doen. De tweede druk met nieuwe cover is nu in aantocht.
Cover:
Over smaak valt niet te twisten, ik zou het op cover niet direct oppakken. Dat hoeft ook niet want op naam van de auteur pak ik het al blindelings op, Wegversperring was helemaal mijn ding.
Achterflap:
Een nieuwe tijd
Een nieuw getto
Een nieuwe drug
Een verslaafde
Een vermiste dochter
Een vader op zoek
Mening:
Hou je van puur, grof, bruut en dit alles toch ook met gevoel? Dan is Nirwana je boek.
Allemachtig wat een verhaal! Nirwana liet me gruwelen, walgen, huiveren en daartussendoor weet Lauerhohn je subliem hoop te geven in een wereld waarin gewoon alles naar de donder en de bliksem is. Een wereld waarin Stad-Holland de ‘goeden’ en de ‘meelopers’ herbergt en waarin het uitschot overleeft in Het Arrondissement, oftewel de endeldarm van Stad-Holland. Waarin de drug N.R. One het ‘draaglijk’ weet te maken in deze getto gevuld met de (corrupte) Stapo, met de bendeleden van de Kortwiekers, met pooiers en hoeren. Kortom het is crimineel, goor en gewelddadig tot en met.
Het verhaal wordt verteld vanuit Uwen, Dara en Simon. Hoe bizar en briljant hoe Uwen en Simon weten te switchen van goed naar kwaad en andersom. Waar je ze het ene moment echt wel kan vervloeken denk je het andere moment, jaaaa die kant moet je op! De zoektocht van Simon naar dochter Dara is er één vol wanhoop, moed en geweld. Hetgeen Dara moet ondergaan, ook door toedoen van Uwen, breekt je hart.
Lauerhohn schrijft kundig, beeldend, recht op de man af en er is in verhouding weinig achtergrondinformatie. Dat hoeft ook niet, dit is hoe het is, wat het is en wie ze zijn. Dit is wat politiek wanbeleid, drugs, wraak-en hebzucht kan veroorzaken. Wat een boek, wat een einde ook en ik ben zwaar onder de indruk. Een parel in dit snoeiharde genre.
Conclusie:
Vijf sterren voor Nirwana.
Karin Meinen.
Auteur: Terrence Lauerhohn
Uitgever: Ambilicious
Aantal pagina’s: 173
Genre: Thriller
Verschijningsdatum: december 2016
Over de auteur:
Terrence is geboren op 31 mei 1960 in een Brabantse wieg te ’s Hertogenbosch. Pas op 51 jarige leeftijd schreef hij zijn eerste roman, Noptula (Science-fiction), die goede reviews ontving. Sindsdien zijn en worden een flink aantal kortverhalen van hem in genre-magazines en verhalenbundels gepubliceerd, waarvan verschillende zelfs in de USA.
Terrence Lauerhohn heeft zichzelf voor een derde maal op een rij overtroffen met een thriller. Was zijn eerste boek De negen cirkels volgens zijn woorden Dark Fantasy met een knipoog, Wegversperring paste volgens trouwe lezers prima tussen de Stephen King boeken. Met Nirwana raakt hij vlijmscherp wat verslaving met iemand kan doen. De tweede druk met nieuwe cover is nu in aantocht.
Cover:
Over smaak valt niet te twisten, ik zou het op cover niet direct oppakken. Dat hoeft ook niet want op naam van de auteur pak ik het al blindelings op, Wegversperring was helemaal mijn ding.
Achterflap:
Een nieuwe tijd
Een nieuw getto
Een nieuwe drug
Een verslaafde
Een vermiste dochter
Een vader op zoek
Mening:
Hou je van puur, grof, bruut en dit alles toch ook met gevoel? Dan is Nirwana je boek.
Allemachtig wat een verhaal! Nirwana liet me gruwelen, walgen, huiveren en daartussendoor weet Lauerhohn je subliem hoop te geven in een wereld waarin gewoon alles naar de donder en de bliksem is. Een wereld waarin Stad-Holland de ‘goeden’ en de ‘meelopers’ herbergt en waarin het uitschot overleeft in Het Arrondissement, oftewel de endeldarm van Stad-Holland. Waarin de drug N.R. One het ‘draaglijk’ weet te maken in deze getto gevuld met de (corrupte) Stapo, met de bendeleden van de Kortwiekers, met pooiers en hoeren. Kortom het is crimineel, goor en gewelddadig tot en met.
Het verhaal wordt verteld vanuit Uwen, Dara en Simon. Hoe bizar en briljant hoe Uwen en Simon weten te switchen van goed naar kwaad en andersom. Waar je ze het ene moment echt wel kan vervloeken denk je het andere moment, jaaaa die kant moet je op! De zoektocht van Simon naar dochter Dara is er één vol wanhoop, moed en geweld. Hetgeen Dara moet ondergaan, ook door toedoen van Uwen, breekt je hart.
Lauerhohn schrijft kundig, beeldend, recht op de man af en er is in verhouding weinig achtergrondinformatie. Dat hoeft ook niet, dit is hoe het is, wat het is en wie ze zijn. Dit is wat politiek wanbeleid, drugs, wraak-en hebzucht kan veroorzaken. Wat een boek, wat een einde ook en ik ben zwaar onder de indruk. Een parel in dit snoeiharde genre.
Conclusie:
Vijf sterren voor Nirwana.
Karin Meinen.
2
Reageer op deze recensie