Save the best for last

Ik had nog niet eerder iets van deze auteur gelezen: Bericht uit Parijs vind ik bij momenten tenenkrommend slecht geschreven, maar er zitten ook hele sterke stukken in.

Het verhaal is sowieso origineel, bij vlagen wat ongeloofwaardig, maar goed...

Sterk zijn de coleur locale beschrijvingen van met name New York. Goede sfeerbeschrijvingen van niet zulke bekende plekken in miljoenensteden die echt bestaan.

Pas in de laatste vijf, zes hoofdstukken vind ik het verhaal echt vaart krijgen en de auteur houdt er dan ook eindelijk mee op sommige zinnen te beginnen met 'de
Fransman, de jonge Engelse, de bloemiste'
wanneer hij de hoofdpersonen bedoelt. Ik heb me daar zo aan zitten ergeren.

In het begin van het boek is er ook een dialoog tussen Jonathan en zijn zoontje waarin hij uitlegt waarom hij en 'mamma' uit elkaar zijn gegaan. De auteur laat Jonathan in deze dialoog een taalgebruik hanteren die totaal niet past bij dit soort kwesties uitleggen aan een klein, kwetsbaar knulletje.

Resumerend: Het verhaal is origineel, de laatste hoofdstukken lopen als een tierelier en ja, je waant je op Coney Island en in Parijs en Londen. Voor de rest...mwoah...