Een mes dat aan twee kanten snijdt

Terwijl Gabe op de snelweg rijdt en probeert om zo snel mogelijk thuis te komen, ziet hij in een ander voertuig het gezicht van zijn dochter Izzy opduiken. Wanneer hij zichzelf ervan probeert te overtuigen dat hij zich vergist heeft en bij een tankstation naar huis belt, krijgt hij de politie aan de lijn. Er is iets gebeurd met zijn vrouw en dochter. Maar dat kan niet, toch? Want hij heeft haar net nog gezien. Een paar jaar later is Gabe nog steeds op zoek naar zijn dochter. Hij rijdt hele dagen de snelweg waar hij haar het laatst zag op en neer. Terwijl Gabe zoekt, bevinden Fran en Alice zich ergens op diezelfde baan om te proberen te ontkomen aan het verleden.

C.J. Tudor heeft met De anderen een spannende thriller geschreven die weliswaar berust op een aantal toevalligheden, maar toch goed in elkaar blijkt te zitten. Op één enkel los eindje na, krijgt de lezer op het einde van het boek alle antwoorden waarnaar wordt verlangd. Moet er dan lang gewacht worden voor de plot vaart krijgt? Nee, het leest verrassend vlot en zowel Gabe als Fran zorgen voor een boeiend perspectief. De hoofdstukken hebben dan ook pit en worden op de juiste momenten afgebroken.

Door gedoseerd met de ontwikkelingen om te gaan, krijgt de spanning grip. Tudor weet blijkbaar verdraaid goed hoe ze de aandacht vast moet houden en doet dat vooral door een donkere en mysterieuze sfeer te scheppen. Het paranormale kantje aan de plot is wellicht niet voor iedereen en eiste onverwacht een plaats op. Dat is even aanpassen, toch werkt het in het grotere geheel niet storend en past het wel bij de stemming die wordt opgeroepen.

De identiteit van Fran en Alice ligt redelijk voor de hand en ook is de connectie met een ander personage snel duidelijk. Het verhaal van Gabe ontplooit zich pas echt in het tweede deel van het boek, daarvoor is hij vooral een gekwelde vader met een missie. De meeste personages die hij tegenkomt, hebben een rol te vervullen tijdens zijn zoektocht en hebben een link met zijn verleden. De toedracht van de toenadering die ze tot Gabe zoeken is telkens geheel anders, soms oprecht, soms met voorbedachten rade. Er wordt in ieder geval gedemonstreerd dat rechtvaardigheid een mes is dat aan twee kanten snijdt.

Hoewel De anderen net niet kan tippen aan haar debuut De Krijtman, daarvoor mist het wat finesse en diepgang, is het onderhoudend. Erica Feberwee heeft het overigens uitstekend vertaald. Het uiteindelijke idee achter de verhaallijn zal enkele thrillerlezers waarschijnlijk wel enigszins bekend voorkomen eens de titel van het boek verklaard wordt. Het is geen nieuw concept, net zoals dat van een vader die dagenlang dezelfde route rijdt om zoek naar zijn dochter dat niet is. Gelukkig is dit een geslaagde mengeling van Adrian McKinty’s De ketting en Stina Jacksons De zilverweg, met daarbij nog een kleine dosis S.K Tremayne gevoegd. Tudor toont met dit boek alleszins opnieuw dat ze kan begeesteren.