180 minuten nagelbijten

Rafi loopt met zijn vriendin door het bos op het schoolterrein. Wanneer het begint te sneeuwen wil hij zo snel mogelijk naar zijn kleine broertje toe. Onderweg ontdekt hij dat er een kleine explosie heeft plaatsgevonden tussen de bomen. Het hoofd van de basisschool neemt hem niet serieus, maar directeur Marr doet dat wel en dan vallen de eerste schoten.

Drie uur van Rosamund Lupton speelt zich af op een school in een klein Engels dorp bij de kust. Terwijl leerlingen in een afgesloten, veilig theater een repetitie houden van Macbeth, sleurt Hannah eigenhandig de gewonde directeur de bibliotheek binnen, is een moeder radeloos omdat haar zoon vermist wordt en rent een kleine jongen door de sneeuw. Ondertussen doet Rose Polstein van de terreureenheid er alles aan om zoveel mogelijk informatie te verzamelen over de daders.  

Lupton weet de spanning zonder veel moeite op te drijven. Ze wisselt vaak van perspectief en geeft een inkijkje in het hoofd van de leerkrachten, leerlingen, ouders en de terreureenheid. De auteur zorgt voor een race tegen de klok waarin de hoofdrol is weggelegd voor een sterk gevoel van angst. De dreiging die uitgaat van de schutters voelt reëel en drijft hoofdstuk na hoofdstuk de spanning op. Het inkijkje bij de terreureenheid zorgt voor rustpunten, maar tegelijkertijd gaat er een gedrevenheid van uit. Het tempo ligt hoog en het mozaïek aan elementen past goed in elkaar. Het is intelligent geschreven, intens en verontrustend. Vooral de links die gelegd worden naar reële feiten zoals krantenkoppen, tweets en echte gebeurtenissen maken het onrustbarend. De psychologie van de daders wordt goed onderbouwd. Het einde is minder onverwacht dan de wendingen doorheen de rest van de plot, daarom echter niet minder passend. Naast angst is er ook plaats voor dapperheid, kwetsbaarheid en jongeren die onder drukkende omstandigheden noodgedwongen hun grenzen verleggen.  

Macbeth is een soort rode draad doorheen het geheel, gezien het verhaal een rol heeft gespeeld in het verleden van Rafi en wordt opgevoerd door de leerlingen in het theater. Helaas wordt het stuk van Shakespeare een beetje slordig gekaderd waardoor de kans bestaat dat de essentie ervan door de mazen van het net glipt.

Drie uur is een thriller die de gevolgen van haat en extremistisch denken in een beangstigend perspectief plaatst. Lupton zorgt voor een emotionele rollercoaster die aan de waarden van een tolerante samenleving raakt. Ze biedt geen sluitend antwoord op de vraag wat mensen drijft tot grote gewelddadige acties of immense daden van liefde, maar ze legt wel de menselijkheid erachter bloot.