Informatief, boeiend en interessant

Ondanks dat Jeroen Siebelink is opgegroeid in een gezin met een vader die schrijver is (Jan), is het schrijven hem niet met de paplepel ingegeven. Zijn vader had liever niet dat hij auteur werd. Het is echter anders gelopen, want hij werd journalist en schreef als freelancer artikelen voor een groot aantal magazines en dagbladen. Daarnaast is hij auteur van diverse non-fictieboeken, waaronder het in 2017 verschenen Het wereldschokkende en onweerstaanbaar lekkere verhaal van Tony’s Chocolonely. In 2019 kwam zijn eerste roman Pels uit en een jaar later het non-fictieboek De vegetarische slager.

In dit nieuwste boek vertelt de auteur het verhaal van Jaap Korteweg, een Noord-Brabantse akkerbouwer en gepassioneerd jager. Terwijl Korteweg op zijn tractor zijn land bewerkt, denkt hij veel na en besluit op een dag biologisch te gaan boeren. Omdat dit niet genoeg voor hem is, wordt hij veganist. In de vleesvervangers mist hij echter de smaak van vlees. Hij denkt hier steeds meer over na en tijdens een kampeervakantie ontmoet hij Niko Koffeman aan wie hij zijn plan voorlegt. Hij wil plantaardig vlees produceren en daarmee de grootste van de wereld worden. Het eerste zaadje voor de start van De Vegetarische Slager is geplant.

In het verhaal van en vooral over Jaap Korteweg wordt in een viertal hoofdstukken verteld hoe hij op het idee kwam om plantaardig vlees te willen produceren en dat hij daarin de grootste van de wereld wil worden. Het begint in 2005 en heeft vervolgens een chronologisch verloop tot in het voorjaar van 2020. Drie korte hoofdstukken gaan over hemzelf en zijn boerenbedrijf en het eerste begint in 1970 en het laatste eindigt in 2003, de interval is echter groter dan in de hoofdstukken over De Vegetarische Slager. Beide verhaallijnen zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden, want zonder Jaap Korteweg zou er geen Vegetarische Slager zijn en vice versa geldt dat ook.

Al vanaf het begin springt de luchtige schrijfstijl in het oog. Siebelink heeft er geen saai, taai en droog verhaal van gemaakt. Met een vlotte pen weet hij de lezer vanaf het allereerste moment te boeien, mede dankzij de in het verhaal verwerkte anekdotes van en over Korteweg. Daarbij valt vooral de nuchterheid en ongedwongenheid van laatstgenoemde op. Soms misschien wel op het naïeve af. Je vraagt je tijdens het lezen van het verhaal regelmatig af hoe het hem gelukt is om een succesvol bedrijf op te zetten. Misschien dat de eerder genoemde eigenschappen, maar ook zijn no-nonsense mentaliteit de belangrijkste factoren zijn om dat bereikt te hebben.

Het ‘zakelijke’ verhaal vertelt onder andere over de beginperiode van De Vegetarische Slager. Wanneer iedereen maar wat ‘aanmoddert’. Het enthousiasme van Korteweg spreekt daarbij boekdelen. Ondanks diverse tegenslagen blijft Korteweg alles van de zonnige kant bekijken, wat wel blijkt uit de door hem vaak gebruikte en ogenschijnlijk nonchalante woorden ‘komt goed’. Verder krijg je als lezer niet de indruk dat er iets achtergehouden wordt, ook over de moeizame onderhandelingen over de overname door Unilever en de soms wel negatieve reacties daarop worden niet uit het boek weggelaten. Over Kortewegs privéleven wordt niet zo heel veel verteld, dat is voor dit boek ook niet zo heel erg belangrijk. Wat wel interessant is, zijn zijn beweegredenen om over te gaan naar een diervriendelijke leefwijze. Uit dit ideaal is in feite ook zijn droom ontstaan.

Behalve informatief, boeiend en interessant, is De vegetarische slager op momenten zelfs ook nog een beetje spannend. Een voorbeeld daarvan komt goed naar voren wanneer de deadline voor het openen van de Haagse winkel steeds dichterbij komt en er nog bergen werk verzet moeten worden. Natuurlijk is dit te danken aan de manier waarop de auteur het verhaal geschreven heeft, maar waarschijnlijk ook aan de wijze waarop iedereen hem dit verteld heeft. Siebelink heeft met zijn laatste boek zonder meer een goed en duidelijk beeld gegeven van de opkomst van een bedrijf dat ontstaan is uit idealisme. En daarin is hij overtuigend geslaagd.