Boeit van begin tot eind

Tijdens zijn studententijd schreef de inmiddels gelouterde auteur Gregg Hurwitz zijn eerste boek: The tower (1999), dat overigens niet in het Nederlands is vertaald. Geruime tijd later begon hij aan een de Orphan X-serie, met de mysterieuze Evan Smoak in de hoofdrol. Het eerste deel van de reeks is Orphan X, dat in 2016 is verschenen en waarvan de filmrechten door Warner Bros zijn gekocht (een film is echter nog niet uitgebracht).

Op twaalfjarige leeftijd werd Evan Smoak gerekruteerd voor het vertrouwelijke Orphan-project van de geheime dienst om opgeleid te worden tot een van de beste geheim agenten ter wereld. Vele jaren later besloot hij de dienst te verlaten en vanaf dat moment leek het erop dat hij van de wereld verdwenen was. Hij is echter voor zichzelf begonnen en in die hoedanigheid wil hij mensen in moeilijkheden helpen. Er is echter een probleem, want iemand is erachter gekomen wat hij doet, waar hij verblijft en wie hij werkelijk is. Zijn leven komt hierdoor in groot gevaar.

De lezer maakt in de korte proloog kennis met de dan nog jonge Evan Smoak, maar ondanks dat je geleidelijk aan iets meer over hem te weten komt, blijft hij in feite een geheimzinnige figuur waarover goed beschouwd amper iets bekend wordt gemaakt. Dit is een bewuste keuze van de auteur, want de voormalige geheim agent moet een onbekende blijven, een persoon die als het ware niet eens bestaat. Juist daarom, maar eveneens door de missie die hij zichzelf opgelegd heeft, is hij een intrigerend personage. Hij is keihard als hij hard moet zijn, maar eveneens een man is die wel degelijk een menselijk karakter heeft. Daarom is het onmogelijk hem onsympathiek te vinden en leef je voortdurend met hem mee.

Hoewel er in de eerste helft van de plot nog niet veel van te merken is, is dit eerste Orphan X-deel een onmiskenbare actiethriller. Natuurlijk gebeurt er dan het een en ander, maar vergeleken met de rest van het verhaal is het in die fasen nog tamelijk bedaard. In het tweede gedeelte van het boek gaan bij zowel Hurwitz als Smoak alle remmen los, hoewel het bij laatstgenoemde min of meer gedwongen is; het is immers hij of zij. Doordat de vaart fors wordt opgeschroefd, neemt de spanning navenant toe, mede gevoed door de vele wendingen, onverwachte ontwikkelingen en diverse verrassingen. De actiescènes volgen elkaar rap tempo op, maar de auteur gunt de lezer gelukkig wat tijd om tussendoor even op adem te komen. Op die momenten krijg je iets meer inzicht in zijn persoonlijke leven.

De schrijfstijl van Hurwitz is vlot en bijzonder toegankelijk, maar veel beschrijvingen zijn heel erg gedetailleerd en zijn lang niet altijd van belang. Hierbij kun je bijvoorbeeld denken aan het benoemen van technische informatie over diverse wapens. De meeste mensen hebben hier geen enkel beeld bij waardoor het hen helemaal niets zegt. Een van de reden van al die uitgebreidere uiteenzettingen zal ongetwijfeld zijn om de lezer een beeld van de omstandigheden geven. De auteur slaagt hier over het algemeen goed in, want de meeste situaties zie je voor je alsof je naar een film of televisieserie kijkt. Hieruit valt overduidelijk op te maken dat hij ervaring heeft met het schrijven van scenario’s.

Het idee achter Orphan X en de persoon die hier achter schuilgaat, is interessant, maar niet helemaal origineel. Er zijn meer actiehelden die onsterfelijk lijken en zich inzetten tegen het kwade. Desondanks is dit eerste deel van de serie absoluut de moeite waard, want, mede door de fascinerende personages, boeit het van begin tot eind.