Sterke spannende ya thriller

Zelf als we zwijgen

Vijf tieners trekken zich een heel weekend terug in een vakantiewoning in de bergen. De (voormalige) vrienden vormen een roleplaying groep en willen nog een keer met zijn allen bij elkaar komen om een mysterie op te lossen.
Eenmaal in het huisje lijkt het al heel snel fout te gaan. Mensen verdwijnen en griezelige berichten worden achtergelaten. Spookt het echt in de bergen zoals de verhalen zeggen, of heeft iemand het specifiek op deze vijf gemunt?

De manier waarop het verhaal verteld wordt is wat mij betreft heel fijn om te lezen. Ieder personage heeft zijn eigen hoofdstuk. Dit geeft een eigen stem aan een personage, maar zorgt er ook voor dat je bepaalde situaties vanuit verschillende oogpunten kan zien.
De hoofdstukken zijn niet al te lang en lezen ontzettend makkelijk weg. Marieke Nijkamp heeft een hele prettige manier van schrijven en je voelt bijna de plezier die ze gehad moet hebben bij het schrijven van het boek.
Wel heb ik heel erg moeten wennen aan de benoeming van Ever. Vooral in het begin leek het net alsof het gewoon verkeerd neergezet was. De zinsopbouw voelde heel vreemd aan, maar dat komt door de vorm van benoeming van non-binaire personen en dat dit voor mij nog niet heel vaak voorbij was gekomen in de boeken die ik heb gelezen. Dit was echter alleen de eerste paar keren dat je het ziet even wennen. Daarna vloeit het gewoon direct weer door in het verhaal en is het ook een stuk duidelijker.

De personages hadden allemaal echt hun eigen karakter. En dit werd ook duidelijk neergezet. Ze komen uit verschillende werelden en hebben eigenlijk allemaal wel iets (negatiefs) meegemaakt wat ze verder heeft gevormd. Dit is ook mooi beschreven en geeft een extra dimensie aan de personages. Ook het roleplaying element was erg leuk en overtuigend neergezet.
Allemaal hebben ze een geheim welke langzaam gedurende het verhaal duidelijk worden. En dit zorgt voor nog meer diepgang in de personages. Sommige van de geheimen zijn wel wat heftiger dan de anderen. En hierin merk je ook de gedachtegang van een tiener die van iets kleins wellicht iets veel ergers maakt in zijn of haar hoofd.

Dit boek was zeker een vermakelijke leeservaring. Niet alleen heb ik het echt binnen twee dagen uitgelezen, maar ik heb er ook echt nog wel een tijdje over na zitten denken. Het einde had van mij iets meer een verrassingselement mogen hebben. Deze was net iets te voorspelbaar en ook weer enorm snel voorbij. Maar dit kan ook aan mij liggen, aangezien ik dit gevoel altijd heel snel krijg bij thrillers. De suspense wordt zo goed opgebouwd, dat de uiteindelijke onthulling dan een beetje een teleurstelling wordt.

Het boek is wat mij betreft zeker een aanrader. Een goede, spannende YA thriller.