Leuke roman, maar iets te voorspelbaar

Als in December een vrouw aanspoelt op het strand vindt Christian Baabe haar. Hij besluit haar mee te nemen naar het huis van zijn familie, die een kuuroord runt.
Moeder August is achterdochtig, vooral als het meisje wakker wordt, en niet weet wie ze is. Is het misschien een bedriegster? Of toch niet?
Want het enige wat ze bezit is een tak van een fruitboom en die wil ze ook zeker niet kwijt.

Als Johanna, dochter Baabe, is gefascineerd naar de nieuwe vrouw.
Al gauw raken ze bevriend en vertrouwd Johanna het meisje haar grote angst toe: Ze wordt uitgehuwelijkt en moet met kerst bekend maken wie ze wil trouwen.
En dat is reden om toevlucht te zoeken tot de tak, die het meisje bij zich heeft, want als die bloeit, dat kan hun geluk niet op

Normaal ben ik een thriller lezer, maar sinds kort ook niet vies van een goede roman. Eerder ha dik Het klaprozenjaar al gelezen van Corina Bomann en die beviel me zeker.
Dit boek is ook weer heerlijk om te lezen. Niet al te moeilijk in te komen, leest lekker vlot weg door de niet al te lange hoofdstukken en de verwisseling van personages is ook fijn.
Het is wel echt een roman, problemen zijn in een oogwenk verdwenen, maar is heerlijk om te lezen na een drukke dag.
Het plot bouwt zich ook wel goed op, maar is mij toch iets te voorspelbaar.
En de dames hebben toch wel iets te veel geluk naar mijn mening.
Dit boek is geen hoogvlieger, mede door de voorspelbaarheid, maar wel leuk om te lezen, mede door de goede omschrijving van omgeving en de personages.
Dit boek is 3 sterren waard en zie er wel uit om nog meer van Bomann te lezen. Gelukkig heb ik nog sowieso 2 boeken van haar op mijn NTL stapel