Show, don't tell zorgt voor een oppervlakkige fantasy

In de zomer van 2025 kon je niet om een aantal grote fantasy titels heen. Eén van deze boeken is Arcana Academy van Elise Kova, een dark academia waarin het allemaal draait om het inkten van tarotkaarten en deze op de juiste manier te leren gebruiken. In Nederland is er slechts een ander boek van deze auteur verschenen, Een deal met de Elfenkoning. Deze nieuwste fantasy is vertaald door Valérie Janssen.


Clara Graysword heeft zich jarenlang staande weten te houden in de onderwereld van Eclips City door te stelen, illegale magie te gebruiken en een hele hoop geluk te hebben. Ze bezit namelijk een zeldzaam talent dat ze helemaal niet mag bezitten, het inkten van tarotkaarten en deze kunnen gebruiken. Dit mag alleen beoefend worden door hen die zijn afgestudeerd van Arcana Academy. Het is dan ook niet verwonderlijk dat Clara’s geluk een keer op raakt. Als ze na een mislukte klus wordt veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf voor het gebruiken van haar talent, biedt de mysterieuze schooldirecteur van Arcana Academy haar een ontsnappingsmogelijkheid. Deze directeur, prins Kaelis, gelooft er namelijk in dat Clara hem kan helpen om een eeuwenoude, al lang verloren kaart te inkten en zodoende te herscheppen. Dit gaat natuurlijk niet zonder terugbetaling, Clara moet zich dan wel onder de eerstejaarsstudenten van de academie begeven en in de toekomst met hem trouwen. Gaandeweg komt Clara erachter dat Kaelis toch niet de man is die ze veracht. Geeft ze toe aan de koninklijke intriges of blijft ze vechten voor haar idealen?

Een van de manco’s van boeken binnen het romantasy sub genre is de eenheidsworst die deze vormen. Vaak zijn deze verhalen plot gestuurd waardoor de personages en hun ontwikkeling naar de achtergrond verdwijnen. Dat is hier ook het geval. Hoofdpersoon Clara wordt geïntroduceerd terwijl ze nog in de gevangenis zit. Niet lang daarna komt Kova al tot de kern van het verhaal, waardoor de lezer weinig tijd krijgt om haar echt te leren kennen. Gedurende de rest van het boek is hier ook weinig tijd voor, want de uitwerking van dit personage blijft erg op de vlakte waardoor het ook moeilijk is om haar te leren kennen of haar beweegredenen te kunnen doorgronden. Er gebeurt veel in Clara’s wereld, maar doordat de auteur vooral vertelt en niet showt kun je simpelweg niet met haar meevoelen. Deze hoofdpersoon is wat dat betreft gereduceerd tot een oppervlakkig omhulsel dat dient om een boek te vullen. Met Kaelis, de mannelijke hoofdpersoon, is het niet veel beter gesteld. Doordat hij geen eigen stem krijgt zie je hem vooral vanuit Clara’s oogpunt. Ook hier moet worden geconcludeerd dat de uitwerking achterblijft waardoor de chemie niet tastbaar is en de romantische relatie geforceerd voelt.

Ondanks dat deze roman met zijn meer dan 600 pagina’s met recht een klepper mag worden genoemd, leest het makkelijk weg. Hierdoor zal het gemiddelde lezerspubliek het ook goed kunnen verstouwen. Dit kan echter niet verhullen dat de plot erg standaard is voor de boeken van tegenwoordig. Het geeft je geen stof tot nadenken en het wordt nergens echt spannend. Doordat Kova vaak in herhaling valt, alles hapklaar aanbiedt en het verbeeldend vermogen van de lezer geen ruimte geeft, is het moeilijk om meegezogen te worden in de gebeurtenissen op Arcana Academy. De meer ervaren (romantasy) lezer heeft hier wel behoete aan en zal met dit boek dan ook niet aan zijn trekken komen.

Dat de wereld en dan met name het magie systeem uniek is, valt niet te ontkennen. Een boek waarin tarotkaarten een rol spelen kom je Immes niet iedere dag tegen. Als je geen kennis hebt van tarot is dit wel even een dingetje, want de uitleg van het gehele arcana kun je achterin het boek vinden. Dit betekent dus vooral veel bladeren tijdens het lezen. Op zich kun je ook uit de rest van het verhaal opmaken wat bepaalde kaarten betekenen, dus je hoeft de lijst met de kaarten en hun betekenis er niet continu bij te hebben. Toch kan dit je leesplezier beïnvloeden.

Als je op zoek bent naar een boek met puur vermaak, dan ben je bij Arcana Academy van Elise Kova aan het goede adres. Ondanks de dikte is het makkelijk te behappen, wat deze romantasy uitermate geschikt maakt voor de lezers die met name gefocust zijn op de populaire boeken die het goed doen op sociale media waarvan algemeen bekend is dat deze inhoudelijk niet echt uitblinken. Dat geldt ook voor deze plot en personages, waarbij het aan de uitwerking behoorlijk schort. Clara heeft weinig diepgang waardoor het lastig is om met haar mee te kunnen leven. Ook de plot is oppervlakkig en dit is met name te wijten aan de auteur die alles voorkauwt in plaats van de ruimte te geven aan het verbeeldend vermogen van de lezer. Doordat het verhaal nergens echt weet te intrigeren, prikkelt het niet de urgentie om het vervolg op te pakken.