Romance met diepere lagen en karakter ontwikkeling

In de zomer van 2024 maakte ik voor het eerst kennis met het werk van Kennedy Ryan. Het boek Voor ik je laat gaan, het eerste deel in de “Skyland” serie, werd naar het Nederlands vertaald. Ik had hoge verwachtingen van dit verhaal en deze werden grotendeels waargemaakt. Omdat de andere boeken in deze serie over de beste vriendinnen van Yasmen, de hoofdpersoon uit het eerste boek, gaan was ik erg nieuwsgierig. Na meer dan een jaar tevergeefs te hebben gewacht op een vertaling van het tweede boek This Could Be Us, heb ik mijn conclusies getrokken en ben ik overgestapt op het Engels. Was deze roman weer net zo’n emotionele rollercoaster als zijn voorganger? Deze serie bestaat uit drie op zichzelf staande delen, maar omdat de personages in elkaars verhalen terugkomen is het wel leuker om ze op volgorde te lezen.

Soledad Barnes is al jaren gelukkig getrouwd met Edward. Of tenminste, dat is wat ze dacht. De laatste tijd vertoont hun huwelijk scheurtjes die steeds meer uitgroeien tot barsten. Als op een dag het noodlot toeslaat is Soledad genoodzaakt om een nieuw leven voor haarzelf en haar drie dochters op te bouwen. Makkelijker gezegd dan gedaan. Haar tot in de puntjes uitgestippelde leven is volledig overhoopgegooid. Net als ze een nieuw ritme gevonden lijkt te hebben kruist Judah Cross haar pad. In eerste instantie wil Soledad niets met hem te maken hebben, dat is namelijk nogal pijnlijk. Maar aantrekkingskracht valt niet te negeren. Of toch wel?

Net als veel boeken binnen het romance genre wordt dit verhaal verteld vanuit beide hoofdpersonen. In dit geval zijn dat Soledad en Judah. Dit is altijd een pluspunt, want op deze manier leer je hen goed kennen. Dit zorgt ervoor dat de chemie beter voelbaar is. Dat is hier niet anders. Hoewel Soledad het grootste deel van de tijd aan het woord is, neemt Ryan de tijd voor het verhaal van beide personages. Want Judah heeft eveneens een hoop te verduren gehad. De manier waarop deze twee naar elkaar toegroeien voelt heel natuurlijk aan, compleet met al zijn ongemakkelijkheden. De persoonlijkheden van zowel Soledad als Judah heeft de auteur goed op papier weten te vangen en je ziet hen beiden groeien. Hierdoor komt deze romance geloofwaardig over.

Het verhaal zelf leunt erg op eerdergenoemde uitwerking van de personages. Deze is opgehangen aan een aantal thema’s, waaronder het vinden van je eigen identiteit en het leren van jezelf te houden. Dit laatste is vooral een thema bij Soledad, want jarenlang heeft ze naar de pijpen van haar man gedanst. Achteraf gezien was deze relatie ontzettend ongezond. Soledad moet hierdoor helemaal opnieuw beginnen. Ze is een taaie en weet altijd een manier te vinden om haar doel te bereiken. Daarnaast speelt het leven met autisme een rol. De auteur put hiervoor uit haar eigen ervaring en heeft tevens aanvullend onderzoek gedaan. Ook dit komt goed over ion het verhaal. De representatie zelf is moeilijk te beoordelen als je hier niet bekend mee bent. Ondanks de vaak zware onderwerpen is het Ryan gelukt een hoopvol verhaal neer te zetten dat ook nog eens makkelijk wegleest. Ben je niet heel vaardig in Engels lezen? Ook dan is dit boek goed te volgen.

This Could Be Us van Kennedy Ryan is het tweede deel in de “Skyland” serie en is een vlot geschreven romance met een atypische insteek. Hoofdpersonen Soledad en Judah hebben namelijk al een heel leven achter zich voor ze elkaar ontmoeten. Dit zorgt ervoor dat de plot wat zwaardere onderwerpen bevat. Desondanks is er ruimte voor hoop en luchtige momenten. De personages ontwikkelen zich significant gedurende het verhaal waardoor de romance erg logisch en natuurlijk aanvoelt. Ben jij liefhebber van boeken met diepgang die zorgt voor de nodige karakterontwikkeling? Dan is dit boek iets voor jou.