Mysterie in een gestructureerde chaos

Ken je dat? Dat je op zoek bent naar leesinspiratie dus dat je gewoon random eens door een (web)winkel scrolt op zoek naar een boek dat je aanspreekt? Zo'n momentje heb ik weleens, zo ook begin 2025. Tijdens zo'n scrolsessie stuitte ik op The Three Lives of Cate Kay van Kate Fagan, een boek dat wordt aanbevolen voor fans van onder andere De zeven echtgenoten van Evelyn Hugo van Taylor Jenkins Reid en Geweldig groots mooi leven van Emily Henry. Die laatste was toen nog niet verschenen, maar het eerste boek behoort tot een van mijn favorieten. Logisch dus dat dit verhaal geprobeerd moest worden. Kan het aan dat ene boek tippen?

Cate Kay weet wel hoe ze een verhaal moet schrijven. Ze is namelijk het brein achter een succesvolle trilogie waarvan miljoenen exemplaren over de toonbank zijn gegaan en waarvan even zo succesvolle films zijn gemaakt. Maar Cate Kay bestaat niet echt. Ze heeft nog nooit een signeersessie gedaan en verschijnt niet in het openbaar. Cate leidt een zorgvuldig opgebouwd teruggetrokken bestaan, tot een een gebeurtenis en bekentenis haar dwingt om uit de anonimiteit te stappen. Haar hele schooltijd dromen Cate en haar beste vriendin Amanda ervan om carrière te maken in Hollywood. Echter, de dag voor vertrek gebeurt er iets waardoor het hele plan in duigen valt en Cate zich genoodzaakt voelt een andere identiteit aan te nemen. Tot er iets gebeurt waardoor ze zich realiseert dat dit niet het leven is dat ze voor ogen had en dat het beter is om terug naar huis te gaan. Wie is bestsellerauteur Cate nou echt en wat houdt ze al die jaren verborgen?

Hoofdpersoon Cate Kay heeft drie levens geleid. Daarmee heeft ze ook drie identiteiten. Hierdoor is het voor de lezer moeilijk te achterhalen wie deze Cate nou echt is. De omstandigheden in haar leven dwingen haar immers om verschillende identiteiten aan te nemen. Dit maakt het lastig om een connectie met dit personage te voelen. Daarnaast voert de auteur meerdere personages op wiens pad op enig moment dat van Cate kruisen. Dit zorgt aan de ene kant voor een completer beeld van dit complexe personage, maar zorgt aan de andere kant voor nog meer verwarring. Ieder van hen liep met haar weg, maar waarom? Welke charmes gooide Cate in de strijd? Dat blijft onduidelijk. Op enig moment is er een ontwikkeling zichtbaar, maar deze verloopt zo abrupt dat het ongeloofwaardig aanvoelt. Het feit dat dit verhaal zich afspeelt in de periode van 1991 tot 2013 draagt bij aan dit gevoel.

Vanwege de moeite die het kost om de ware identiteit van Cate te achterhalen en de vracht aan bijfiguren die Fagan ten tonele laat verschijnen is de plot een chaos. Ondanks de toch duidelijk aangebrachte structuur die ervoor zorgt dat het verhaal enigszins chronologisch verloopt. Het is een puzzel die je op moet lossen, maar waar de auteur niet helemaal slaagt jou als lezer in mee te nemen. Er zou een mysterie rondom de drie levens van de hoofdpersoon moeten zijn, maar de urgentie om dit te ontrafelen ontbreekt. Het boek weet aan het begin nog te intrigeren, maar kan dit niet vasthouden. De spanningsboog is hiervoor te vlak.

Wel worden er zwaardere thema's in het verhaal verwerkt die pogen om Cate's leven beter in beeld te brengen. Voor een niet al te dik boek zijn dit er alleen wat te veel. Gebrek aan liefde, verslaving en geen zelfreflectie zijn een aantal van deze thema's. Hier ontbreekt het eveneens aan uitwerking, Fagan stipt deze slechts op hoofdlijnen aan waardoor er diepgang mist. Ook zijn alle personages lesbisch, waardoor het aanvoelt of dit hokje maar even afgevinkt moest worden. Het voelt geforceerd en onnatuurlijk. Desondanks leest deze roman door de toegankelijke schrijfstijl makkelijk weg. Het taalgebruik is niet te moeilijk en alle benodigde elementen zoals jaartallen, perspectieven en voetnoten zijn duidelijk aangegeven. Echter kan een schrijfstijl alléén een roman niet redden.

De grote schoenen die Kate Fagan's The Three Lives of Cate Kay moest vullen blijken toch een paar maten te groot. Het is verdomd moeilijk om aan zulke populaire boeken als Geweldig groots mooi leven en De zeven echtgenoten van Evelyn Hugo te tippen, maar waar met name dat laatste boek uitblinkt in verhaal en personages, is deze roman een rommeltje. De auteur probeert er middels de schrijfstijl structuur in aan te brengen, wat op zich redelijk gelukt is. Het is met name de hoeveelheid personages die wordt opgevoerd en zijsporen die worden genomen dat het boek chaotisch aanvoelt. Het is haast onmogelijk om hoofdpersoon Cate Kay te doorgronden en een connectie met haar te voelen. Dit ligt deels aan het concept van dit verhaal, maar ook aan de uitwerking van het personage zelf. De zwaardere thema's waaran het verhaal is opgehangen kunnen dit helaas niet verhullen. Tevens is er weer een diversiteitshokje aangekruist, zo voelt het ook echt. Alle personages zijn lesbisch waardoor het onnatuurlijk en te geforceerd aanvoelt. Soms is het beter om niet te proberen een aantal bestsellers te imiteren en deze roman is hier het bewijs van.