Romance die anders is dan anders

De afgelopen jaren heeft auteur Hannah Bonam-Young veel populariteit verworven met haar “Out” tweeluik. Begin 2025 verzorgde Juliette van der Loo de Nederlandse vertaling van het eerste deel Out on a Limb, met als titel Precies wat ik miste. Dit is een romance die net even anders is dan we veel zien, het draait namelijk om een ongeplande zwangerschap en hoe je hiermee om gaat als je elkaar nog niet kent.

Win gaat trots en onafhankelijk door het leven. Een onvolgroeide hand houdt haar niet tegen. Met hier en daar een kleine aanpassing heeft ze zich altijd prima gered. Als ze op een feestje een onenightstand heeft met de charmante Bo, verandert dit haar leven voorgoed. Win blijkt namelijk in verwachting. Ze twijfelt of ze dit wel aankan in haar eentje, ook al zegt iedereen in haar omgeving dat dit haar zal lukken. En dat ze Bo moet informeren. Tot haar grote verrassing neemt Bo zijn verantwoordelijkheid. Ze besluiten er samen voor te gaan, gewoon als vrienden. Niets meer of minder. Maar ze weten inmiddels allebei dat aantrekkingskracht niet te negeren valt. Lukt het hen om de grens van vrienden naar meer niet te overschrijden?

Anders dan het gros van de boeken binnen het romance genre wordt dit verhaal volledig vanuit een persoon verteld, om precies te zijn vanuit Win. Dit deert niet, want dit doet geen enkel afbreuk aan de uitwerking van zowel haar als Bo. We leren hen beide kennen als onafhankelijk en zelfverzekerd. Dit is slechts schijn, want allebei hebben ze een rugzakje met bagage dat zorgt voor onzekerheden. Dit geeft beide personages diepere lagen en zorgt ervoor dat ze groeien. Zowel Win als Bo durven zichzelf niet volledig open te stellen voor de ander, bang om gekwetst te worden. Bij de een leeft dit gevoel sterker dan bij de ander, maar door de manier waarop de auteur de ruimte biedt aan deze onzekerheden lukt het hen toch om elkaar hierin te vinden. Deze personages vullen elkaar perfect aan waardoor de chemie tastbaar is.

Het is niet verwonderlijk dat de plot van deze roman ondergeschikt is aan de personages. Het draait immers om hen en hun ontwikkeling. Deze hangt samen met een aantal thema’s die de auteur bespreekbaar maakt. Het grootste thema is wel de zwangerschap en de gevoelens die dit teweeg brengt. Vooral Win lijkt heel zelfverzekerd, maar diep vanbinnen draagt ze littekens uit het verleden die haar onzeker maken. Ze vindt het moeilijk deze onder ogen te zien, maar door duidelijk te communiceren met Bo komen ze er samen uit. Communicatie is daarmee ook een belangrijk thema. In tegenstelling tot veel boeken binnen het romance genre is deze communicatie in gezond. Er is geen sprake van miscommunicatie en -verstanden waardoor de personages elkaar niet wegduwen. Hierdoor is dit een voorspelbare, maar mooie relatie waarin wordt getoond dat het niet altijd hoeft te gaan om het elkaar afstoten en aantrekken, maar waarin de personages elkaar in hun waarde laten. Dit alles is verpakt in een vlotte en toegankelijke schrijfstijl, die helaas niet op weet te vallen tussen alle andere boeken binnen dit genre. Toch weet het te boeien en leest het verhaal makkelijk weg.

Precies wat ik miste van Hannah Bonam-Young is een romance die onterecht wat onder de radar is gebleven. De insteek van het verhaal is er eentje die we niet vaak zien binnen dit genre, zwangerschappen worden nauwelijks bespreekbaar gemaakt, laat staan dat het verhaal hierom draait. Dit geldt eveneens voor heldere en gezonde communicatie die ervoor zorgt dat een relatie zich op een natuurlijke manier ontwikkelt, ook al dragen deze personages samen een verantwoordelijkheid. Elkaar aantrekken en afstoten is er niet bij en dat is verfrissend. De schrijfstijl is vlot waardoor het boek makkelijk wegleest. Deze zorgt er alleen niet voor dat de personages beklijven. Desondanks maakt het wel nieuwsgierig naar meer werk van deze auteur.