Makkelijk leesbare vampier roman met matige personages en ditto plot

In de tweede helft van de jaren 2000 was de vampier in met name literatuur voor jongeren een graag geziene gast. Reeksen als Vampire Academy en vooral Twilight gingen als warme broodjes over de toonbank. Niet lang daarna doofde deze hype langzaam uit en verdween deze bloedzuiger steeds meer uit de boekenkast. Tot het een aantal jaar geleden een heuse comeback maakte. Eén van de producten van deze comeback is Crave, het eerste deel in de gelijknamige serie van Tracy Wolff waarin een doodgewoon mensenmeisje na het verlies van haar ouders noodgedwongen naar kostschool in Alaska moet.

Na het verlies van haar beide ouders moet Grace haar welbekende leventje in San Diego noodgedwongen vaarwel zeggen om bij haar oom en nichtje in Alaska te gaan wonen. Haar oom is directeur van een kostschool hoog in de bergen en vindt dit de meest veilige plek voor haar. Grace verhuist met frisse tegenzin. Ze vindt het moeilijk om haar plekje te vinden op deze school waar iedereen elkaar al jaren kent en zo hun geheimen lijkt te hebben. De knappe Jackson Vega trekt echter Grace’ aandacht en dit blijkt wederzijds. De twee raken geïntrigeerd door elkaar en brengen steeds meer tijd samen door. Maar is iedereen op deze school wel wie ze lijken te zijn? En kan Grace Jackson wel vertrouwen?

Wolff vertelt het verhaal volledig vanuit Grace. Hierdoor leer je haar goed kennen, al blijft dit allemaal wat op de vlakte. Het wordt snel duidelijk dat Grace zich niet goed een houding weet te geven en erg veel verdriet heeft om de dood van haar ouders. Ze vindt het hierdoor lastig zich open te stellen en vindt weinig aansluiting. Ze wordt heen en weer geslingerd tussen haar eigen gevoel en wat anderen om haar heen zeggen. Wie kan ze nu echt vertrouwen? Dit is iets waar Grace gaandeweg achter moet komen. Als lezer volg je dit proces samen met haar en word je ook meermaals op het verkeerde been gezet. Toch blijft echt exponentiële groei bij dit personage uit. De diepgang die haar achtergrondverhaal met zich meebrengt wordt niet optimaal benut.

Dit onbenutte potentieel geldt eveneens voor het verhaal van deze lijvige young adult paranormale fantasy. Ondanks dat er veel gebeurt, wordt het tegen het einde pas een tikkeltje spannender. Dit wordt echter al snel weer afgezwakt waardoor het verhaal behoorlijk voorspelbaar verloopt. Op sommige momenten wordt er veel informatie tegelijkertijd op de lezer afgevuurd. Dit past bij het verloop van deze plot omdat Grace deze informatie eveneens in dezelfde hoeveelheid te verwerken krijgt. Het ongemak dat zij ervaart is daardoor goed voelbaar. Toch weet het boek te boeien, want je wilt door blijven lezen omdat je net als Grace benieuwd bent naar Jackson en zijn mogelijke geheime agenda. De schrijfstijl zorgt ervoor dat dit ook lukt. Deze klepper leest met name door het toegankelijke taalgebruik makkelijk weg. Het Engels is niet moeilijk te volgen, het is geschikt voor de lezer die niet zo vaak in deze taal leest. Ondanks dat de plot een voorspelbaar verloop kent, prikkelt het einde toch genoeg om het vervolg op te willen pakken.

Crave van Tracy Wolff is een typische paranormale young adult roman die makkelijk in het rijtje van Vampire Academy en Twilight past. Het zal alleen niet zo’n klassieker worden, daarvoor is hoofdpersoon Grace te oppervlakkig en het verhaal te dun. Ondanks het vrij voorspelbare verloop weet het wel te intrigeren. Je wilt erachter komen wie te vertrouwen is en welke geheimen deze kostschool in dat koude Alaska te verbergen heeft. Ondanks het formaat leest het verhaal makkelijk weg, het Engels is niet ingewikkeld. De hoeveelheid informatie kan soms wat overweldigend zijn, maar dit past hoed bij de reis van de hoofdpersoon. De ontwikkeling aan het einde zorgt ervoor dat de nieuwsgierigheid voor het vervolg wordt geprikkeld. Dit boek is dan ook vooral geschikt voor als je op zoek bent naar een verhaal in een academische setting maar waarbij je niet te veel hoeft na te denken.