Lezersrecensie
Een achttiende-eeuwse roadtrip
In het buitenland was De grand tour van Henry Montague van Mackenzi Lee al een grote hit, maar eind 2020 kwam dit boek pas in het Nederlands uit. De Engelse titel luidt A Gentleman’s Guide to Vice and Virtue en de Nederlandse editie is vertaald door Merel Leene en is uitgegeven door Blossom Books. Dit is het eerste deel in de Montague-kronieken.
In 2018 heb ik gepoogd dit boek in het Engels te lezen, maar het wist mij niet te boeien. Ik luisterde het luisterboek en was er op zo’n 20% mee gestopt. Toen ik hoorde dat dit boek in het Nederlands verscheen besloot ik het een tweede kans te geven, misschien wist het me nu wel te pakken. Mijn doel was vooral verder komen dan in 2018 en dat betekende dat ik niet echt hoge verwachtingen had. Wat mij opvalt is dat de hype in Nederland rondom dit boek gewoon helemaal niet bestaat, je hoort niemand over De grand tour van Henry Montague. Eerlijk gezegd had ik dat helemaal niet verwacht gezien de enorme hype in het buitenland.
De schrijfstijl is wel prettig. Het leest vlot weg, dat viel mij in het Engels ook al op. Hierdoor kun je het boek makkelijk uitlezen. De dialogen passen ook helemaal bij die tijd (achttiende eeuw), ik kan me niet voorstellen dat je leeftijdsgenoten die je goed kent met “u” moet aanspreken. Of met meneer/mevrouw en dan de achternaam. Alsjeblieft niet zeg. Dat moeten de personages ook hebben gedacht, want dat weigerden ze.
We maken kennis met drie hoofdpersonages. Allereerst is daar Henry Montague – bijnaam Monty -, vanuit wiens perspectief we lezen. Monty wil helemaal niets weten van het leven dat voor hem is uitgestippeld. Hij trapt tegen alles wat zijn vader voor hem heeft uitgedacht, of beter gezegd, wat van hem verwacht wordt. Hij wil meer van de wereld zien en heeft helemaal geen zin om het landgoed van zijn familie te runnen. Monty is homoseksueel, iets wat helemaal niet oké was in die tijd. Hij is verliefd op zijn beste vriend Percy, een zwarte jongen uit een adelijke familie. Dat is al helemaal ongehoord. Daarnaast is Percy chronisch ziek en men ziet hem daarom als een gevaar voor de maatschappij. Hij moet worden opgesloten in een sanatorium, iets waar hij geen vrede mee heeft. Percy krijgt te maken met racisme, omdat hij zwart is werd hij gezien als slaaf in plaats van iemand van adel. Als laatste is daar Felicity, de zus van Monty die helemaal geen dame wil zijn. Ze wil geneeskunde studeren en doet dat ook stiekem. Felicity is de meest rebelse van dit groepje, maar de jongens mogen er ook zijn. De personages zijn goed uitgewerkt en Mackenzi Lee heeft duidelijk weten te maken dat de worstelingen waar ze in de achttiende eeuw mee te maken kregen, vandaag de dag helaas nog steeds actueel zijn.
Waar ik minder van onder de indruk was, was de plot. Natuurlijk draait het om de grand tour, de achttiende-eeuwse roadtrip. De personages beleven veel avontuur, maar er zit een fantasy element in het verhaal wat niet had gehoeven. Het was vaag en verwarrend. Op zich had er wel iets in het verhaal moeten zitten, dus ik snap volkomen dat de auteur dit heeft toegevoegd. Alleen moet je wel geïnteresseerd zijn in alchemie, anders is het verhaal niet heel leuk. Ik vond de plot in De grand tour van Henry Montague daarom ook echt bijzaak.
Zoals eerder aangegeven was De grand tour van Henry Montague een herkansing. Ik kwam beter door de Nederlandse versie van het boek heen, maar ik vond de plot vooral bijzaak. Ik snap dat de auteur er een fantasy element aan heeft toegevoegd om er echt een verhaal van te maken, maar dit haalde voor mij juist wat leesplezier weg. De personages vond ik het belangrijkste en zij waren goed uitgewerkt. De thematiek die Mackenzi Lee hier bespreekt is vandaag de dag helaas nog steeds actueel. De grand tour van Henry Montague van Mackenzi Lee is een historische young adult roman vol avontuur die het vooral van de personages moet hebben.
In 2018 heb ik gepoogd dit boek in het Engels te lezen, maar het wist mij niet te boeien. Ik luisterde het luisterboek en was er op zo’n 20% mee gestopt. Toen ik hoorde dat dit boek in het Nederlands verscheen besloot ik het een tweede kans te geven, misschien wist het me nu wel te pakken. Mijn doel was vooral verder komen dan in 2018 en dat betekende dat ik niet echt hoge verwachtingen had. Wat mij opvalt is dat de hype in Nederland rondom dit boek gewoon helemaal niet bestaat, je hoort niemand over De grand tour van Henry Montague. Eerlijk gezegd had ik dat helemaal niet verwacht gezien de enorme hype in het buitenland.
De schrijfstijl is wel prettig. Het leest vlot weg, dat viel mij in het Engels ook al op. Hierdoor kun je het boek makkelijk uitlezen. De dialogen passen ook helemaal bij die tijd (achttiende eeuw), ik kan me niet voorstellen dat je leeftijdsgenoten die je goed kent met “u” moet aanspreken. Of met meneer/mevrouw en dan de achternaam. Alsjeblieft niet zeg. Dat moeten de personages ook hebben gedacht, want dat weigerden ze.
We maken kennis met drie hoofdpersonages. Allereerst is daar Henry Montague – bijnaam Monty -, vanuit wiens perspectief we lezen. Monty wil helemaal niets weten van het leven dat voor hem is uitgestippeld. Hij trapt tegen alles wat zijn vader voor hem heeft uitgedacht, of beter gezegd, wat van hem verwacht wordt. Hij wil meer van de wereld zien en heeft helemaal geen zin om het landgoed van zijn familie te runnen. Monty is homoseksueel, iets wat helemaal niet oké was in die tijd. Hij is verliefd op zijn beste vriend Percy, een zwarte jongen uit een adelijke familie. Dat is al helemaal ongehoord. Daarnaast is Percy chronisch ziek en men ziet hem daarom als een gevaar voor de maatschappij. Hij moet worden opgesloten in een sanatorium, iets waar hij geen vrede mee heeft. Percy krijgt te maken met racisme, omdat hij zwart is werd hij gezien als slaaf in plaats van iemand van adel. Als laatste is daar Felicity, de zus van Monty die helemaal geen dame wil zijn. Ze wil geneeskunde studeren en doet dat ook stiekem. Felicity is de meest rebelse van dit groepje, maar de jongens mogen er ook zijn. De personages zijn goed uitgewerkt en Mackenzi Lee heeft duidelijk weten te maken dat de worstelingen waar ze in de achttiende eeuw mee te maken kregen, vandaag de dag helaas nog steeds actueel zijn.
Waar ik minder van onder de indruk was, was de plot. Natuurlijk draait het om de grand tour, de achttiende-eeuwse roadtrip. De personages beleven veel avontuur, maar er zit een fantasy element in het verhaal wat niet had gehoeven. Het was vaag en verwarrend. Op zich had er wel iets in het verhaal moeten zitten, dus ik snap volkomen dat de auteur dit heeft toegevoegd. Alleen moet je wel geïnteresseerd zijn in alchemie, anders is het verhaal niet heel leuk. Ik vond de plot in De grand tour van Henry Montague daarom ook echt bijzaak.
Zoals eerder aangegeven was De grand tour van Henry Montague een herkansing. Ik kwam beter door de Nederlandse versie van het boek heen, maar ik vond de plot vooral bijzaak. Ik snap dat de auteur er een fantasy element aan heeft toegevoegd om er echt een verhaal van te maken, maar dit haalde voor mij juist wat leesplezier weg. De personages vond ik het belangrijkste en zij waren goed uitgewerkt. De thematiek die Mackenzi Lee hier bespreekt is vandaag de dag helaas nog steeds actueel. De grand tour van Henry Montague van Mackenzi Lee is een historische young adult roman vol avontuur die het vooral van de personages moet hebben.
1
Reageer op deze recensie
