Plot schiet te kort

Als je om één boek moeilijk heen kon dit voorjaar en deze zomer, was het wel De hulp van Freida McFadden. Het is al even geleden dat ik een thriller las, want ik merk dat ze mij de laatste tijd minder weten te intrigeren. Dit ervaar ik vooral bij psychologische thrillers en laat dit boek nou net binnen deze categorie vallen. Omdat de recensies over het algemeen lovend zijn besloot ik het toch op te pakken, want misschien had ik het mis en zou dit boek mij wel weten te boeien. Is dit ook gelukt?

Dit verhaal speelt zich af rondom Millie, die na een pittige tijd als hulp bij de familie Winchester komt werken. Deze familie bestaat uit Nina, Andrew en hun dochter Cecilia. Al snel beginnen Millie dingen op te vallen. De regels die Nina haar oplegt zijn nogal streng en Nina zelf gedraagt zich ook erg vreemd. Cecilia is een onuitstaanbaar kind en Andrew is de enige redelijke van het gezin. Alleen is het nog maar de vraag of alles ook echt is wat het lijkt. Millie slikt het maar en gaat erin mee, want ze wil haar baan niet kwijt en ze wil al helemaal niet dat haar zorgvuldig bewaarde geheimen op straat komen te liggen. Alle personages ontwikkelen zich wel, ieder op hun eigen manier en zodat het precies binnen het verhaal past.

Het verhaal is vlot geschreven. De hoofdstukken zijn vaak erg kort waardoor je makkelijk nog een pagina omslaat. Dit is ook bedoeld om cliffhangers te creëren en daarmee spanning op te bouwen. Helaas is dit niet helemaal gelukt.

De plot is van alles tegelijk. Het verhaal is namelijk opgedeeld in drie delen. Het eerste deel vertelt het verhaal vanuit Millie, dit neemt bijna de helft van het boek in beslag. Het duurt lang en er gebeurd weinig. Het tweede deel wordt verteld vanuit Nina en is meteen ook het meest interessante deel. Hierin kom je te weten hoe de vork in de steel zit en dan ga je eerdere gebeurtenissen ineens heel anders bekijken. De hulp wordt afgerond met een derde deel dat afwisselend wordt verteld vanuit Millie en Nina en waarin het verhaal tot een climax zou moeten komen. Ook dit is niet geslaagd, het was te kort, te abrupt en daardoor te onlogisch. Helaas heeft deze thriller mij niet volledig weten te intrigeren. Tijdens het lezen van het eerste deel heb ik meermaals overwogen het boek aan de kant te leggen omdat het erg langdradig en saai was. Hier kwamen de vreemde gedragingen van het gezin wel al aan het licht en werd je als lezer deels op het verkeerde been gezet, maar er gebeurt eigenlijk vrij weinig. Het tweede deel is verrassend en wist mij meer te intrigeren. Hierin komen behoorlijk wat onthullingen naar buiten die het verhaal een hele andere wending geven. Het derde deel deed alle intriges in een klap teniet, want dit was allemaal zo abrupt dat het afgeraffeld aanvoelt.
Het is een thriller en dan hoeft ook niet alles logisch te zijn. In De hulp zijn sommige elementen alleen veel te ver gezocht. Hierdoor voelde het ongeloofwaardig. Vooral het laatste deel vond ik erg onlogisch, de eerdere twee delen kon ik nog wel volgen.

De hulp van Freida McFadden heeft niet aan mijn verwachtingen voldaan. Het is een vlot geschreven thriller, maar ik voelde geen spanning. Het merendeel van het verhaal is zelfs saai te noemen. Aan de ene kant ben ik wel nieuwsgierig naar het vervolg, maar aan de andere kant ook weer niet. Helaas heeft deze trhiller mij niet volledig in zijn greep weten te krijgen en te houden.